Arfir Vaines PERSONE Rezo

Historia Postaci (Vital)
IMIĘ Arfir Vaines PERSONE Rezo ( co oznacza rubino oki ).
Urodzony w Fatchir ( stolica kryształowych) w rodzinie szlacheckiej ( z przechodzącym tytułem lordowskim syn dwojga poważanych znakomitych magów.
Jako co dopiero ledwo odrastający od ziemi dzieciak wykazywałem niesamowity magiczny potencjał większy nisz posiadali dotychczasowi najbardziej nawet wybitni magowie
Rasy kryształowych co natychmiast skłoniło moich rodziców do wysłania mnie o akademii magii to tam poczynając w wieku lat 12 zacząłem nauki w akademii spędziłem ucząc się dziesięć lat i ukończyłem ja w wieku 22 lat następnie około 6 lat spędziłem studiując samodzielnie tamtejsze księgi a tarze wykładając przedmioty związane z tworzeniem i używaniem badaniem magicznych przedmiotów po tym czasie podjąłem decyzję o wyruszeniu w porusz powody to po prostu chęć dalszego rozwoju pogniewasz w swojej dziedzinie osiągnąłem wiele a informacje mi potrzebne niestety znajdowały się na wielu innych wyspach co oznaczało długo podrusz i tak się stało podrusz trwała 30 lat poszukiwałem informacji na temat ożywiania martwych przedmiotów i tworzenia chimer wszystko co mnie ciekawiło zapisywałem w swoim dzielniku. Gby zebrałem większość informacji podrutowałem właściwie z zamiarem powrotu została mi tylko do odwiedzenia po drodze tylko jedno miejsce wielka biblioteka wyspy Aregia. Jednak wydarzenia po drodze na aregie zmieniły moje plany, czasie podróży spotkałem na swojej drodze grupę najemników którą uratowałem z opresji kilkoma prostymi choć silnymi zaklęciami cóż co do opresji to była to spora grupa orków około 140, stracił kilkunastu żołnierzy pyzatym sam dowódca był rany a ze jeden z jego podwładnych poznał mnie w mieście i widział jak leczyłem tam chorych i kilku rwanych strażników w tamtejszej karczmie gdy zobaczył mnie na trakcie w pobliżu którego rozegrała się bitwa poprosił mnie o pomoc wiedząc iż wszyscy ich doświadczeni medycy zginęli w bitwie i wiedząc ze może mi zaufać pogniewasz mu też pomogłem poprosił mnie o pomoc i zaprowadził do swego dowódcy potnym jak mu pomogłem chciałem już odejść lecz zostałem zatrzymany i poproszony o przyłączenie się do nich do czasu kiedy nie znajdo jakiegoś medyka który będzie skłony zimni wyruszyć podrusz moja trwała zimni jakiś rok, potem jednak nasze drogi znowu się spotkały i huba dobrze ze się tak stało spotkałem ich w karczmie w mieście golam znowu zbierali siły po jakiejś potyczce więc znowu pomogłem moim nowym starym kompanom i zgrozo dowiedziałem się ze na Fatchir zbierają się najemnicy pogniewasz dumpelskie ścierwo chce zaatakować stolice mej rodzinnej wyspy naco jako szlachetnie urodzony elf nie mogłem pozwolić.
Potnym jak się przyłączyłem do tych najemników i obiecałem ze dopóki sprawunki z tym dumpelskim ścierwem nie zostano załatwione bende im służył rado i pomocom jako medyk i mag jeśli tylko pomogą uratować mój naród więc wróciłem do domu w najstraszniejszym momencie dla niego obyło to gdy miałem dopiero 55 lat po tamtych wydarzeniach uciekam zimni już 15 lat i robie to bo szlacheckie słowo się lichy a spraw z dumpelami jeszcze nie załatwiliśmy .

To w sumie gdzie spędziłeś 75 lat po urodzeniu?
Elf ukończył akademię w wieku 22lat? to w sumie skąd on wracał do tego Fatir?
Wybacz ,ale elf w wieku 22 lat jest jeszcze dzieckiem ,które się uczy w domu rodziców u prywatnych nauczycieli. Szczególnie ,że jego rodzice to jakaś bogata szlachta.
Brak ładu i składu ale o tym później.

Układ Chronologiczny:
lat 22 kończy akademię.... A kiedy ją zaczął?
Jakieś dzieciństwo? Gdzie?
lat x... wyruszył w podróż... podróżował po swojej wyspie lat x... leczył spotkanych wyspiarzy za co łaska.
W (a) lat po urodzeniu spotkał najemnika ,któremu brakowało medyka.(a będzie równe chyba x + 40 hmmm nie wiedziałem że ułożyłeś dla mnie zadanie z matematyki xD).
Z tego mi wyszło że wyruszyłeś w podróż w wieku 30 lat, szlajałeś się nie wiadomo gdzie i przez ile czasu. Aż powróciłeś do stolicy. Ale nie wiem gdzie i kiedy spotkałeś naszego dowódcę i jego 3000 najemników.
A właśnie kim był ten najemnik ,którego spotkałeś? jakiś znajomy dowódcy ,który cię mu polecił?

Mu w obu przypadkach chodziło o mnie a w tej wiosce znalazł się przypadkiem z tego co rozumiem. Ale racja historia bardzo chaotyczna no i jak to z Vitalem bywa ciężka do odczytania. A przepraszam Zigi się pomęczył i naprawił kaziową pisownie

Nom poświęciłem parę minut na przemaglowanie tego przez office'a.
Jeżeli Tomek uważasz ,że takie przedstawienie sprawy jak "natknięcie się" albo o przypadkiem "wpadłem" na dowódcę 3000 najemników jest w porządku to oczekuje ładnego opisania tego spotkania, bo mi się ono jak na razie nie widzi.
A no i czekam na resztę histerii postaci.
Duży wrzuć mi wreszcie PM'a czy maila z łaski swojej z historią co?

Zigi bez urazy ale na podstawie tego urywka urywka nie idzie historii wspólnie zaocznie zrobić...

Wiem no i w związku z tym?

a w związku z tym nie mamy jak jej napisać... a poza tym to niiiic...

Ale ja nic nie zmienię. I tak siódme poty wylewam aby cokolwiek z tej sesji było. A następnym razem umówię się z wami na za miesiąc. Albo inaczej. Z tymi co się wyrobią na ten weekend umówię na za miesiąc a tymi co się nie wyrobią na za pół roku i będzie git.

widzisz to jest tak: ja z tomkiem bym sie jakoś wyrobił ale 'łańcuch jest tak silny, jak jego najsłabsze ogniwo' jeśli mnie łapiesz.

Łapie przecież jesteśmy właśnie w tym temacie xD (patrz na samą górę)

Historia Postaci (Vital)
IMIĘ Arfir Vaines PERSONE Rezo ( co oznacza rubino oki ).
Urodzony w Fatchir ( stolica kryształowych) w rodzinie szlacheckiej ( z przechodzącym tytułem lordowskim syn dwojga poważanych znakomitych magów.
Jako co dopiero ledwo odrastający od ziemi dzieciak wykazywałem niesamowity magiczny potencjał większy nisz posiadali dotychczasowi najbardziej nawet wybitni magowie
Rasy kryształowych co natychmiast skłoniło moich rodziców do wysłania mnie o akademii magii to tam poczynając w wieku lat 12 zacząłem nauki w akademii spędziłem ucząc się dziesięć lat i ukończyłem ja w wieku 22 lat następnie około 6 lat spędziłem studiując samodzielnie tamtejsze księgi a tarze wykładając przedmioty związane z tworzeniem i używaniem badaniem magicznych przedmiotów po tym czasie podjąłem decyzję o wyruszeniu w porusz powody to po prostu chęć dalszego rozwoju pogniewasz w swojej dziedzinie osiągnąłem wiele a informacje mi potrzebne niestety znajdowały się na wielu innych wyspach co oznaczało długo podrusz i tak się stało podrusz trwała 30 lat poszukiwałem informacji na temat ożywiania martwych przedmiotów i tworzenia chimer wszystko co mnie ciekawiło zapisywałem w swoim dzielniku. Gby zebrałem większość informacji podrutowałem właściwie z zamiarem powrotu została mi tylko do odwiedzenia po drodze tylko jedno miejsce wielka biblioteka wyspy Aregia. Jednak wydarzenia po drodze na aregie zmieniły moje plany, czasie podróży spotkałem na swojej drodze grupę najemników którą uratowałem z opresji kilkoma prostymi choć silnymi zaklęciami cóż co do opresji to była to spora grupa orków około 140, stracił kilkunastu żołnierzy pyzatym sam dowódca był rany a ze jeden z jego podwładnych poznał mnie w mieście i widział jak leczyłem tam chorych i kilku rwanych strażników w tamtejszej karczmie gdy zobaczył mnie na trakcie w pobliżu którego rozegrała się bitwa poprosił mnie o pomoc wiedząc iż wszyscy ich doświadczeni medycy zginęli w bitwie i wiedząc ze może mi zaufać pogniewasz mu też pomogłem poprosił mnie o pomoc i zaprowadził do swego dowódcy potnym jak mu pomogłem chciałem już odejść lecz zostałem zatrzymany i poproszony o przyłączenie się do nich do czasu kiedy nie znajdo jakiegoś medyka który będzie skłony zimni wyruszyć podrusz moja trwała zimni jakiś rok, potem jednak nasze drogi znowu się spotkały i huba dobrze ze się tak stało spotkałem ich w karczmie w mieście golam znowu zbierali siły po jakiejś potyczce więc znowu pomogłem moim nowym starym kompanom i zgrozo dowiedziałem się ze na Fatchir zbierają się najemnicy pogniewasz dumpelskie ścierwo chce zaatakować stolice mej rodzinnej wyspy naco jako szlachetnie urodzony elf nie mogłem pozwolić.
Potnym jak się przyłączyłem do tych najemników i obiecałem ze dopóki sprawunki z tym dumpelskim ścierwem nie zostano załatwione bende im służył rado i pomocom jako medyk i mag jeśli tylko pomogą uratować mój naród więc wróciłem do domu w najstraszniejszym momencie dla niego obyło to gdy miałem dopiero 55 lat po tamtych wydarzeniach uciekam zimni już 15 lat i robie to bo szlacheckie słowo się lichy a spraw z dumpelami jeszcze nie załatwiliśmy .

Mag z krwi WielkoMAGiczny :-D ale bez jaj. Cytuje "Jako co dopiero ledwo odrastający od ziemi dzieciak wykazywałem niesamowity magiczny potencjał większy nisz posiadali dotychczasowi najbardziej nawet wybitni magowie" - litości... :-(

ale do akademii magii w wieku 12 lat? jak dla mnie wcześniej :-P

ukończone w wieku 22?!? przecież kryształowi żyją DŁUGO! :-D 6 lat na szkolenie maga to dla mnie mało jednak. ichnego maga znaczy sie.

"grupę najemników którą uratowałem z opresji kilkoma prostymi choć silnymi zaklęciami cóż co do opresji to była to spora grupa orków około 140" = litości... (PS: a znasz takie zaklęcia? :-D )

"dumpelskie ścierwo chce zaatakować stolice mej rodzinnej wyspy" - a kiedy oni NIE chcieli jej zaatakować? jak jej nie było? :-D

" bende im służył rado i pomocom " nie mogłem się powstrzymać. kto to jest rado? :-D łojeziu litości :-D

ta historia nic nie mówi o tym jaki jesteś, a jedynie czego 'dokonałeś'. takie hisorie opowiadają sobie wojownicy przy ogniskach, i wilkowie morscy w tawernach w samych superlatywach... czemuż ty taki 'rozdmuchany'... przypominasz mi po tej historii wielkiego maGa oGnia przez 2 duże G (skrót od zgadnij czego).

mój bohater jest typem stonowanego i nie szkodzącego innym podróżnika po wyspach poszukującego wiedzy i zarobku. Jednak że nienawidzi zdrajców i kłamców kłamstwo traktuje jak obelgę wobec siebie. Kocha ksiązki jego marzeniem jest stworzyć najsłynniejszą bibliotekę z księgami magii. co do samych cech charakteru jest bezpośredni nienawidzi kiedy jego zdanie nie jest brane pod uwagę chodzi by po części. Kocha kobiety ale tylko piękne mogę być mężatki. nienawidzi głupoty ale ją toleruje.

jak coś jeszcze mi przyjdzie do głowy to dopisze.

coś czuje że się nijak nie dogadamy. 'stonowanego'? a co to niby znaczy w jego przypadku? przykład który byś zrozumiał: Elminster. Z tego co widze to coś takiego jak narazie - potężny i neutralny... (pomijając fakt że tak właściwie nie można :-P )

stonowany = spokojny i niegwałtowny raczej neutralny choatyczny rozmowny i przyjemny choć trąci ironio
sprawia wrażenie nad wyraz spokojnego i przystempnego

Urodzony w Fatchir ( stolica kryształowych) w rodzinie szlacheckiej ( z przechodzącym tytułem lordowskim) syn dwojga poważanych znakomitych magów.
Jako ledwo odrastający od ziemi dzieciak wykazywałem niesamowity magiczny potencjał mówiono że mogę stać się wielkim. Skłoniło to moich rodziców do wysłania mnie do akademii magii to tam poczynając w wieku lat 7 zacząłem nauki w akademii spędziłem ucząc się trzydzieści lat i ukończyłem ja w wieku 37 lat następnie około 15 lat spędziłem studiując samodzielnie tamtejsze księgi a wykładałem również przedmioty związane z tworzeniem i używaniem magicznych przedmiotów jak również magię medyczną. W tych dziedzinach byłem, bowiem najlepszy. Po tym czasie podjąłem decyzję o wyruszeniu w podróż mój zapał do książek spowodował, że wreszcie zdecydowałem się podążyć za swoim marzeniem posiadania własnego zbioru ksiąg magicznych. Chciałem również poznać świat zewnętrzny, gdyż nigdy nie wyjeżdżałem po za mą rodzinną wyspę. Po za tym dawało to perspektywy rozwoju zupełnie innego niż doświadczenia, które do tej pory zdobyłem. Ponieważ w moich dziedzinach osiągnąłem już wiele zacząłem się interesować inną dziedziną magii. Typową dla biomorfów a więc na niektórych wyspach surową zakazaną tworzeniem chimer czy ożywianiem martwych przedmiotów. Podróżowałem po wielu wyspach sporo czasu spędziłem na Aralii a potem gdy zaczęło się tam robić dla mnie niebezpiecznie na Wasadzie. Z racji tego jednak, że wiedza której poszukiwałem była ciężka do zdobycia przebywałem też na wielu mniejszych wyspach kierując się pogłoskami czy plotkami. Wszystkie ciekawe informacje, jak formuły egzotycznych zaklęć, mity czy legendy z danego regionu a także wszelkie moje obserwacje naukowe na tematy magiczne zapisywałem w jednym z moich magicznych przedmiotów dzienniku. Kiedy po 30 latach podróży usatysfakcjonowany zdobytymi informacjami jak również wzbogacony o kilka ciekawych ksiąg zapałałem chęcią powrotu w rodzinne strony. Poznałem trochę świata i widziałem. Już że wolę swoje księgi aniżeli okrutny, prostacki świat zewnętrzny. Który zmusił mnie nawet do nauczenia się paru czarów ofensywnych. W drodze powrotnej miałem odwiedzić tylko jedno miejsce Wielką bibliotekę znajdującą się na wyspie Aregia. Jednak wydarzenia po drodze na Aregie zmieniły moje plany. Niemal na początku mojej podróży powrotnej spotkałem na swojej drodze kilku rannych najemników których uleczyłem wybawiając ich od pewnej śmierci. Przez 30 lat mojej podróży i zarabiania na chleb przy pomocy moich znachorskich czarów nie widziałem ludzi w takim stanie. Przerażające Gdy, udało mi się ich względnie połatać wyjawili mi, że są członkami armii Lotherian. Byłem zaskoczony. Bo choć do tej pory słyszałem wiele na ich temat wciąż sądziłem, że to tylko wiejska legenda. Rozstałem się z nimi nie dowiedziawszy się ostatecznie dlaczego byli tak daleko od głównego trzonu armii proponowali mi abym poszedł z nimi ednak wtedy nie chciałem się mieszać w ich sprawy nie dotyczyły mnie one. Jednak po usłyszeniu od nich o wielkim napięciu panującym pomiędzy kryształowymi a dunpealami które niezwykle wezbrały ostatnio na sile. Postanowiłem jak najszybciej udać się w kierunku mojej rodzinnej wyspy. Z żalem pożegnałem się z marzeniami o ujrzeniu pradawnego przybytku wiedzy magicznej na Aregii, ale lęk o nie widzianą od lat rodzinę przezwyciężył pasję. Mówiąc szczerze obawiałem się najgorszego. Jak się miało okazać wiele się nie myliłem. Parę miesięcy później dotarłem na jedną z wysp w okolicy Królestwa Elfów. Morzony głodem i brakiem środków na dalszą podróż musiałem zatrzymać się na jakiś czas aby zarobić. Los chciał że przybyłem do miasta które chwile wcześniej celem ataku orków. Odpędziła je pewna grupa najemników i straże miasta. Nie myśląc wiele ruszyłem do pomocy rannym. Traf chciał, że wśród walczących był jeden z tych którym pomogłem parę miesięcy temu. Tym razem udało mu się przekonać mnie abym spotkał się z jego dowódcą. Po wielu godzinach rozmów w których owy dowódca nakreślił mi sytuacje nieco dokładniej jak również przekazał mi smutna wieść o śmierci moich nie odżałowanych rodziców którzy byli jednymi z pierwszych ofiar zamieszek na tle rasowym i zginęli podczas podróży postanowiłem przyłączyć się do Lotherian by chronić moich ziomków przed armią cesarską. Stałem się żołnierzem. Nie mając do czego wracać przez rok podróżowałem zarabiając pieniądze wraz z resztą armii a potem nastał ten tragiczny dzień….W chwili naszedj klęski miałem 82 lata.

P.S Chciałbym zaznaczyć że podczas moich podróży i w przeciągu całego życia zrobiłem bądź też uzyskałem kilka magicznych przedmiotów nie wymienionych w historii. O każdym z nich Krzychu zostanie poinformowany


Oto i historyja Arfira maznięta boskim dotykiem mistrza. Powinna bardziej trzymać sie kupy pozdrawiam Issir

tak lepiej :-) nie trąci 'boskością' i tym 'kalibrem' aż tak :-P

Kaziu jeżeli kiedykolwiek w przyszłości tu trafisz to wykończ swoją postać oka?