coś o Śnieżynce

Temat: coś o Śnieżynce Nie Mar 22 2009, 12:06

napisałam to kiedyś dla Aśki na urodziny, bo jak ktos nie wiedział, była nazywana Śnieżynką i ma urodziny w grudniu, to bajeczka jak znalazł Very Happy

Coś o Śnieżynce

Hen hen wysoko
za siedmioma chmurami,
wśród puszystych obłoków,
wśród bezkresnego błękitu nieba
mieszkały małe Śnieżynki.
dobrze im się żyło w Śnieżynkowym Królestwie,
wśród braci i sióstr
rzeźbionych z kryształków.
Miały kryształkowe raczki
nóżki i oczywiście główki.
Wesoło spędzali razem dnie
na podrygach i gonitwach w przestworzach.
Niekiedy radośnie zaganiane
wpadały z uśmiechem na twarzy
do Niebiańskiego Królestwa.
Tam napotykały istoty
znacznie większe od siebie,
o miękkich, ciepłych ciałach
oraz śnieżynkowo-białych skrzydełkach.
Śnieżynki wiedziały o niebezpieczeństwie
jakie mogło je spotkać
z kontaktu z tymi istotami.
Śnieżynkowa Królowa
zabroniła wkraczać do Niebiańskiego Królestwa.
Mówiła, ze Aniołki to pokojowe
i dobroduszne istoty,
jednak dla Śnieżynek śmiertelnie niebezpieczne.
Wynika to z budowy morfologicznej obu istot
I zmienienie tego – niemożliwe.
Śnieżynki bardzo smuciła ich odrębność,
jednak nie poświęcały się troskom,
gdyż nie należy to
do ich śnieżynkowej natury.
Beztroska zabawa jest dużo bardziej zabawniejsza!
Po przeciwnej stronie
był kolejny przerażający świat.
Jednak ani Aniołki ani Śnieżynki
nie przejmowali się nim.
Martwienie się urodzie szkodzi.
Co roku pewne Śnieżynki dorastały
i starzały się, opadały z sil i chęci do zabawy.
Wtedy, te stare już Śnieżynki spadały w dół
do tego nieznanego świata.
Było tak od zarania dziejów,
wszak nowe, młodziutkie Śnieżynki
musiały zmieścić się w Śnieżynkowym Królestwie,
wiec dotychczasowi mieszkańcy
musieli zrobić im miejsce.
Śnieżynki były (przeważnie) posłuszne
i nie sprzeciwiały się rozporządzeniom Królowej.
Żyły szczęśliwie w swoim ogromnym Królestwie.
Pojawiła się wśród nich mała Śnieżynka.
Często nie słuchała innych
i była wyobcowana przez to,
że takie trwanie było dla niej zwyczajnie nudne.
Przez to Śnieżynki
uznały ją za dziwna siostrę,
przez jej irracjonalne myśli.
Gdy po raz kolejny ktoś za coś ja ganił,
poleciała szybciutko tam,
gdzie nikt nie będzie jej szukać –
do Niebiańskiego Królestwa.
Jakiś Aniołek długo przyglądał się przybyszowi,
a ona jemu.
Aż wylądowała na jego policzku.
Poczuła ciepło, które miało przynieść jej koniec.
Ale wtedy stało się coś,
czego nikt nie mógłby przewidzieć.
Aniołek gubiąc pióra spadał w dół.
Minął Śnieżynkowe Królestwo
I razem z braćmi i siostrami naszej Śnieżynki,
spadł niezauważony do strasznego Królestwa Ludzi.
Śnieżynka i Aniołek stali się jednym ciąłem.
Nowa istota stała się człowiekiem,
gdyż w tym Królestwie każda istota,
która myśli, musi nim być –
takie jest proste rozumowanie
owych przerażających istot.
Nasza Śnieżynka w ciele Aniołka
spojrzała w niebo,
ku Śnieżynkowemu Królestwu,
swymi śnieżynkowymi przestraszonymi oczkami.
Poczuła zimno,
gdyż była zima w tym Królestwie.
Znajome Śnieżynki dotykając jej twarzy
zmieniały się w kropelki.
„Cóż – pomyślała w duchu –
jak już tu spadlam,
to ciekawe gdzie zalecę dalej”.
I krok po kroku ruszyła przed siebie,
stawiając bose stopkina brudnym, zimnym śniegu.

Temat: Re: coś o Śnieżynce Pon Mar 23 2009, 21:38

Lubię bajki
im mniej bezpośrednie tym lepsze