Erge - Władca Cykli

Erge
Władca Cykli, Głosiciel Wiedzy, Strażnik Naturalnego Porządku, Ojciec Istnienia, Dawca Życia, Ukoiciel, Żniwiarz, Władca Jaźni, Milczący Król, Tkacz, Nauczyciel

Symbolizowany najczęściej przez wizerunek węża zjadającego własny ogon, Drzewo Równowagi, którego korona i korzenie są tej samej wielkości lub świętą runą - przedzielony na pół czarno-biały trójkąt z wpisanym w środek okręgiem.

"Chwała Bohaterom! Albowiem Oni dołączą do Erge, Pana Cyklu, Dawcy Życia, by ponownie przyjść na ten świat, lepsi i mocniejsi! Chwała Ojcu Istnienia! Chwała Bohaterom!" Nieznany kapłan, po bitwie w Wielkim Lesie

Jeden z Bogów Ładu, władca cyklu życia i śmierci, powstały ze starcia Isara z Gardonem (Boga Ładu i Chaosu). Wszelkie dusze istot po śmierci trafiają do jego domeny - może nimi dowolnie dysponować, co stwarza olbrzymi potencjał - jednocześnie posiada większość człowieczej Wiedzy, jak również dysponuje magiczną mocą z nich czerpanej.

Obrzędy i święta najczęściej są dwojakiej natury, albo radosne, związane z życiem i naturą, albo też poważne, związane ze śmiercią - i głównie te aspekty są obiektem religijnej czci.

Jego aspektami (dziedzinami Mocy, którymi dysponuje) są:
Życie i Śmierć, Natura, Wiedza, Magia i Dusza, Umysł.

Cechy:
cierpliwy
wizjoner
planuje działania z dużym wyprzedzeniem
uparty w dążeniu do realizacji obranego celu
nie lubi improwizacji
lubi korzystać z istot rozumnych do swoich celów

Erge preferuje pośrednie drogi od bezpośredniej konfrontacji, skupiając się na manipulacji istotami rozumnymi do własnych celów. Często zsyła sny i wizje inspirujące do danych działań, preferując lekkie popchnięcia od przejmowania całkowitej kontroli nad istotą, mimo posiadania takiej mocy. Odczuwa wielką przyjemność w kierowaniu światem istot żywych, i krzyżowanie jego planów przez innych Bogów spotyka się z jego gniewem, choć może niekiedy minąć trochę czasu, zanim Boska Zemsta będzie oczywista.

Motywacje do działania:
samodoskonalenie
manipulacja istotami żywymi do własnych celów,
dążenie do równowagi wśród istot żywych, zarówno ras rozumnych oraz i w naturze nieświadomej,
akumulacja wiedzy i jej przekazywanie, w odpowiednich (wg. niego) dawkach
jako bóg ładu, zagorzały przeciwnik chaosu

4ty akapit ostatnie słowo. Czerpanej chyba tam nie pasuje. Mam na myśli odmianę, ale to drobny błąd bardziej Tomek powinien to zauważać niż ja .
Z mojej strony. Duży twój bóg chce, aby jego wyznawcy postrzegali śmierć jako coś złego/smutnego/poważnego? Dlaczego przy śmierci mają być poważni?
Napisałeś to fajnie i uniwersalnie. Jednak brakuje mi teraz sytuacji obecnej (tego co dotyczy go przy powstawaniu świata). Jednak to chyba nie w tym temacie będzie potrzebne, nie? To w obecnej postaci tutaj mi spełnia zadanie, jednak potrzebuję jego taktyki na sytuację na początku dziejów świata.

Cytat :

Z mojej strony. Duży twój bóg chce, aby jego wyznawcy postrzegali śmierć jako coś złego/smutnego/poważnego? Dlaczego przy śmierci mają być poważni?

tu w sumie możesz mieć rację, każde święto powinno być raczej szczęśliwe, tym bardziej po załączonym cytacie.

Cytat :

Napisałeś to fajnie i uniwersalnie. Jednak brakuje mi teraz sytuacji obecnej (tego co dotyczy go przy powstawaniu świata). Jednak to chyba nie w tym temacie będzie potrzebne, nie? To w obecnej postaci tutaj mi spełnia zadanie, jednak potrzebuję jego taktyki na sytuację na początku dziejów świata.

Początek dziejów świata, to mi już wymaga trochę głębszego czytania, bo szczerze, to nie pamiętam, jak to teraz szło ale luz, zobaczę co da się zrobić, choć nie wiem kiedy teraz uda się przysiąść.

oryginalny tekst - później pocięty w dziale Nowi Bogowie

Itra

I z Woli Erge powstała Itra, a brzmienie jej imienia niosło w sobie Moc, potęgę czystej energii Gav'ert, czerpanej z niewykorzystanych w dziedzinie śmierci dusz. I nadał jej Erge władzę nad Mocą, nad przepływem Magii, jej kształtem i możliwościami, a także przykazał On, by pilnowała, aby mnogość mocy magów i innych istot nie wypaczyła uporządkowanego przez Starych Bogów świata, wprowadzając weń Chaos.
Itra, żywiołowa, choć uporządkowana, ciężkozbrojne ramię Erge w walce z Chaosem, często współpracuje z Abegarem i Eligarem, w ramach przykazania Erge, by szerzyła ład tam, gdzie chaos zapuścił zbyt głębokie korzenie.
Wyznawcy Itry to najczęściej magowie, oraz atianie bardzo uporządkowani, z silnym poczuciem obowiązku, oraz potrafiących poświęcić siebie bezinteresowanie dla innych istot Ładu. Dążą do równowagi pomiędzy ładem i chaosem wszelkimi dostępnymi im metodami.
Interwencje Itry na Atii rzadko należą do subtelnych, najczęściej jednak są konieczne do przywrócenia kruchej równowagi pomiędzy Chaosem a Ładem.


Bracia Eligar i Abegar.

Następnie Erge powołał do istnienia dwóch braci, odmiennych niczym samo Życie i Śmierć, i nadał im imiona Eligar oraz Abegar.

Pierwszy z nich, Eligar (Uzdrowiciel), otrzymał we władanie potęgę Życia wraz ze wszelkimi jej zawiłościami. Poprzez swoje pomniejsze sługi, jego pracownią stała się sama Atia, na której, niczym na nieskończonym płótnie, zaczął poprawiać stare istoty oraz, okazjonalnie, tworzyć nowe, a także pracować dalej nad równowagą w przyrodzie. Stał się strażnikiem magii Życia. Atianie półszeptem rozprawiają, że gdzieś wśród dziewiczych lasów mieści się wejście do jego boskiego siedliska, w którym każdy władający mocą może stać się nieśmiertelny. Nikt z żywych i świadomych Atian do niego samodzielnie nie trafił.
Jego idealnym wyznawcą jest osoba działająca w zgodzie w własnymi popędami, oraz szanująca miejsce każdego żywego stworzenie na wielkim płótnie życia Atii.
Interwencje Eligara najczęściej są subtelne, poprzez wprowadzenie na świat nowych, niekiedy unikalnych istot, mających spełnić wolę boga, lub wykonać odpowiednie korekty na odchyleniach w boskim planie. Wykorzystuje często popędy istot już istniejących, sprawiając, że ciągnie je do pewnych miejsc lub czynności, na które same raczej by nie wpadły.

Abegar, zwany Wszechwiedzącym, albo Przewodnikiem, objął dziedzinę Śmierci i Wiedzy z niej wynikającej. Osadził swoją istotę w domenie Śmierci, biorąc w posiadanie wiedzę zmarłych, oraz dziedzinę dusz, często współpracując z pozostałymi sługami Erge. Pozostał wnikliwym obserwatorem dziejów Świata Żywych, dbając o prawidłowe funkcjonowanie samych dusz, jakże kluczowych dla planu stworzenia. Abegar strzeże dusze przed zakusami istot chcących je posiąść, zmienić lub wypaczyć. Pozostał strażnikiem magii Śmierci.
W wyznawcach ceni uporządkowanie, przestrzeganie obrządków oraz działanie z pomyślunkiem, oraz pęd do pogłębiania swojej wiedzy i znajomości mechanizmów działania świata.
Abegar potrafi zsyłać wizje oraz objawienia, głównie w ten sposób komunikuje swoje potrzeby z wyznawcami, których świadomość popycha do boskich potrzeb, a niekiedy także nagina ich wolę, jeśli jest to niezbędne do realizacji jego knowań. Korzysta także z nieumarłych sług.