Zezwierzęcenie (Niszorti)
Demony zezwierzęcenia - ug'dronok, zolralaan, gol'gulos (roboczo) - cechują się terytorialną taktyką działania. Zajmują wszystkie dostępne tereny głównie interesując się ludnością mieszkającą na danych terenach. Jeżeli nie są w stanie utrzymać terenu, to porywają ludność z danego terenu. Ludność i istoty żywe są dla nich materiałem eksperymentów. Najbardziej lubią eksperymentować z duszą ofiar - a dokładniej pozbawiać jej, a następnie implementować miany genetyczne mieszając gatunki. Pozbawienie duszy, stworzenie pustego, powoduje sprowadzenie do podstawowych instynktów samego ciała, w uzupełnieniu mieszając geny z różnych gatunków, głównie drapieżników, powoduje powstanie bardzo agresywnych i trudnych do kontroli istot. Wykorzystują te istoty, jako mięso armatnie dla kolejnych eksperymentów, podboju terenów i porwań na szeroką skalę. Podbite tereny wypaczają kawałek po kawałku tworząc obszar kontrolowany przez duchy żywiołów podporządkowane danemu demonowi, które w cierpieniu karmią demona energią chaosu tworzoną na ich ropiejących organizmach. Z ich organizmów również powstają i rozrastają się elementy chaosu, służące do tworzenia nowych demonów i bardziej rozbudowanych eksperymentalnych bestii.
Demon zazwyczaj zaczyna od założenia swojej własnej siedziby - laboratorium, a następnie tworzy swoich podwładnych z własnego ciała i wysyła ich, aby sprowadzili obiekty do eksperymentów. Następnie a pomocą utworzonych bestii podbija okoliczne tereny i rozsiewa spaczenie, niewoląc lokalne duchy. Następnie proces jest powtarzany, a wpływy demona rosną, jak i rośnie jego siła.
Demony stworzyły kastę podwładnych, zwanych władcami bestii. Władcy bestii implementują część własnej duszy lub ducha do zezwierzęconego w ten sposób przejmując nad nim kontrolę i zwiększając swoją siłę. Jednak ma to swoje konsekwencje i ograniczenia. Wraz z połączeniem z każdym kolejnym pustym władca bestii zaczyna szybko popadać w szaleństwo, a jego dusza zaczyna się rozpadać. Jeżeli dusza władcy rozpadnie się, sam staje się pustym i traci kontrolę nad wszystkimi bestiami.
Sekciarz (Ziruti)
Sekciarze pośród demonów – Aruzon, Xulmemoch, Bastrurin – starają się przekonać wszystkich do porzucenia swojej obecnej wiary i wyznawania ich władcy lub ich samych. W ramach tych celów wykorzystują wszystkie dostępne środki. Głównym środkiem jest rzesza fanatyków zwanych „kapłanami”. Do kapłanów zaliczać można każdego, od pomniejszego demona po nawróconego Atianina, czy goblina. Kapłani są rozsyłani po okolicznych osiedlach i korzystając z wszelkich dostępnych środków starają się odmienić poglądy i umysły mieszkańców, na zgodne z ich celami. Następnie zajmują dany teren i „nawracają” dalej. Do metod nawracania wchodzą oczywiście nie tylko agitatorskie zabiegi słowne, lecz również hipnoza, zaklęcia kontroli umysłu, moce chaosu wypaczania umysłu, itd. Zdobyci w ten sposób wyznawcy zaczynają ślepo wyznawać danego demona lub bóstwo, zostają zamienieni w bezwolnych fanatyków. Następnie fanatycy zostają rozesłani na dalsze tereny, aby dalej szerzyć wiarę nawet za cenę własnego życia. Jeżeli „nawrócenie” się nie udaje armia fanatyków siłowo podbija dany teren, a następnie podbita ludność doznaje „nawrócenia” poprzez szereg działań mających na celu uwarunkować i zniewolić. Sekciarze działają niczym zaraza rozprzestrzeniając się na wszystkie strony, pozbawiając wolności wszystkich, których napotkają.
Choroby umysłu (Pigrizi)
Demony Pigrizi w większości cechują się brakiem charakteru terytorialnego, za to doskonale czują się na obcym terenie. Ukrywają się pośród istot zamieszkujących dane tereny i zaczynają robić, to co lubią najbardziej. W przypadku demonów rozkładu umysłu – Doglolloth, Izrorul, Xokoxan – oznacza to manipulację, destrukcję i rozkład umysłu. Demony umysłu często zakładają swoją siedzibę (o ile taką zakładają) w okolicy wejść do ścieżek otchłani. Następnie wykorzystują ścieżki do poruszania się między różnymi osiedlami na świecie, czy to demonów, czy Atian, szerząc rozpad umysłów. Implementują najróżniejsze choroby umysłu dla lokalnej populacji, a następnie z lubością obserwują rozwój wypadków. Często pozostawiają obserwatora – istotę stworzoną przez siebie i dającą im możliwość widzenia ich oczyma – aby nie musieć pozostawać w danym miejscu. Wtedy wracają do swojej siedziby i niczym dobry film oglądają rozpacz, smutek, oraz walkę swoich ofiar i ich otoczenia. Często też w rozpaczy istoty poddane ich działaniom zaczynają ich wyznawać. Te dotknięte umysłowo jednostki bywają wręcz chronione i błogosławione przez demony umysłu. Zostają zazwyczaj w tym momencie „Nosicielami rozpadu”, „pożeraczami umysłów”, itp. Mogą roznosić choroby umysłu, doprowadzać do obłędu, pozbawiać zdrowych zmysłów, lub pozbawiać wszelkiej myśli. Wszelkie istoty z reguły się ich obawiają i uciekają w miarę możliwości.
Rozpusta (Pigrizi)
Demony rozpusty – Lynnvyn, Charess, Joranath – różnią się w sposobie działania, jednak wszystkie skutecznie oddziałują na umysł. Generalnie każde z nich tworzy sobie mały (no powiedzmy) harem. Uzależnia kolejne istoty od siebie poprzez pożądanie. Zwiększa u istot z którymi obcuje potrzeby fizyczne względem siebie. Uzależnia ich umysł poprzez uzależnienie chemiczno psychiczne od siebie i doznań, które zapewnia. Demon rozpusty pustoszy umysły niczym narkotyk, lecz dopóki istota ma dostęp do danego narkotyku – demona i jego sztuczek - potrafi myśleć i robić to na rzecz danego demona. Tak więc harem, strażnicy haremowi, ludność okoliczna zniewolona pod rządami danego demona i jego podwładnych – cała nacja potrafi tak powstać rządzona przez demona rozpusty i jego podwładnych. Istotnym aspektem jest, to że na każdym szczeblu władzy stoi władca demoni lub jego demoniczny sługa. Bardzo rzadko w tych strukturach władzy rządzą Atianie lub inne istoty niż demony, inne istoty są jedynie niewolnikami w mniejszym lub większym stopniu.
Hedonizm (Pigrizi)
Demony Hedonistyczne – Oarava, Dorean, Coreata – kierują się własną przyjemnością i sprowadzają przyjemność i zadowolenie na innych – uzależniając ich w ten sposób, oraz osłabiając wolę. Dzielą się na dwa rodzaje. Te które kryją się w cieniu innych nacji i tam tworzą grupy, które uzależniają od siebie poprzez sodomię, stręczycielstwo, itp. Dając przyjemność innym za cenę własnej powoli uchodzącej wolności, a często i zdrowiu psychicznemu. W ten sposób od wewnątrz starają się przejąć kontrolę lub wyniszczyć daną nację, państwo, lub organizację.
Druga grupa demonów (albo nawet i te same demony tylko mające ochotę pobawić się inaczej) zamiast zajmować się lokalnym przejmowaniem kontroli z pozycji cienia, znacznie bardziej agresywnie atakuje zmysły istot używkami, narkotykami i innymi środkami przejmując kontrolę nad napotkanymi osadami. Jeżeli osada(albo i pojedyncze istoty) stawi opór i nie będzie chciała się poddać, demon doprowadzi do tego, że istoty przestaną mieć jakiekolwiek pragnienia. Przestaną czuć głód i przestaną chcieć się pożywić. Pozbawieni woli i chęci umrą najpewniej z głodu lub obojętni dadzą się pożreć lub zabić. Grupy nad którymi przejmie kontrolę demon i jego słudzy posłuży jako narzędzie dalszego podboju, agresywnie rozszerzając zasięg oddziaływania i przejmując władzę. Więc jeżeli na twoim rogu jakiś dealer rozdaje prochy to wiedz, że to najpewniej jeden ze sług Oaravy sprowadzający Cię na złą drogę.
Trucizna (Ziruti)
Demony jadu – Aqex, Xaagshax, Rachec- zaczynając na języku, przechodząc przez kły, a kończąc na ostrzu, są to najbardziej zdradliwe i śmiertelnie niebezpieczne istoty w świecie Atii. Zakłamani i krzywoprzysiężni zajmują się skrytobójstwami, demagogią, mataczeniem, itp. działaniami mającymi na celu – zabawę – chaos. Są głównymi twórcami i opiekunami jadowitych istot. Przez te demony węże, skorpiony i inne stworzenia mają złą sławę i są kojarzone błędnie z chaosem, chociaż nie zawsze. Wywerny, skorpeny, manticory to są stworzenia stworzone ręką m.in. demonów jadu.
Demony jadu zazwyczaj tworzą sobie małą enklawę, z której szerzą chaos i zniszczenie, a w której eksperymentują tworząc to nowe istoty. Zazwyczaj nie tworzą wielkiej armii, jednak istoty pracujące dla nich są wysoce wyspecjalizowane i mordercze. Chociaż jak to jest w przypadku większości istot pod władaniem demonów „pracujące” to złe słowo. Często wynajmują się jako skrytobójcy, czasem z nudów i dla zabawy nawołają do jakiejś wojny domowej, albo sprowokują do wojny dwa sąsiednie państwa. Nigdy nie jesteś pewnym, co zamierza demon jadu.
Kłamstwo, wypaczenie umysłu (Ziruti)
Demony kłamstwa – Denmord, Genis, Zanis – kierują się chęcią manipulacji informacją i myślą w celu szerzenia wesołego chaosu. Rozsiewają plotki i tworzą możliwe kłamstwa, wypaczają myśli jednostek w celu przeciągnięcia ich na swoją stronę, albo pokierowania nieświadomą jednostką do niechybnego chaosu i zniszczenia. Posiadają moc wpływania na umysły i wypaczania poglądów istoty. Ich głównym celem jest poszerzanie swojej władzy i wpływów, osłabianie swoich wrogów (hmmm tzn. każdego kto mu nie służy) wynoszenie się na piedestał. Demony kłamstwa od drugiej ery bardzo często podawały się za bóstwa i w ten sposób zwiększały swoją potęgę. Same demony posiadają rzeszę pomniejszych demonów kłamstw, które rekrutują dla siebie demagogów, skrytobójców, szpiegów – świadomych i nieświadomych, oraz „inwestorów”. Cała siatka działająca w cieniu świata niczym wielka gildia cieni.
Chciwość (Niszorti)
Demony chciwości –Mordet, Vese, Razudri – pragną wszystko „posiadać”. Co oznacza w skrócie, że chcą, aby każda istota i każdy element tego świata należał do nich. Istoty żywe i duchy zniewalają, ziemie zagarniają, wody zajmują, tak powierzchnię, jak i głębiny. Wszystko ma należeć do nich. Z tego samego powodu ich działanie też jest bardzo proste, a oddziały, którymi dowodzą, składają się z każdej możliwej nacji i istoty, jeżeli poddała się jego woli.
Demony chciwości są bardzo terytorialne. Posiadają wielu demonich podwładnych (tworzą wiele pomniejszych demonów), a Ci podwładni przejmują władzę nad lokalną populacją i z niej rekrutują podwładnych. System jest na wzorze wojskowego. W razie braku populacji na danych terenach, przesiedlają ludność z innych, lub kopiują/tworzą nową np. gobliny. Życie na terenach zajętych przez demona chciwości nie jest najgorszym o ile nie przeszkadza Ci fakt, że jesteś czyjąś własnością oraz wszystko wokół Ciebie również.
Żądza władzy (Niszorti)
Demony żądne władzy – Urtal, Vakur, Rurusri – dążą do kontroli nad innymi istotami. W przeciwieństwie do chciwości nie mają wielkiej potrzeby posiadania wszystkiego, wystarczy im kontrola. Dzięki temu działają, jak ekspansjonistyczni władcy bardziej niż, jak chciwi kupcy, a ich poddani mogą liczyć na to, że u ich boku sami się wzbogacą i te wzbogacenie się będzie szanowane przez demona tak długo, jak będą mu wierni. Niewierność zaś jest największą zbrodnią.
Demony żądzy władzy dążą wszelkimi środkami do posiadania realnej władzy. Co oznacza, że wcale nie muszą siedzieć na tronie i rządzić z jego wysokości, w zupełności wystarczy im możliwość realnego rządzenia światem/państwem/nacją/osadą zza pleców jakiegoś słupa. Tak samo działają jego demoni słudzy i mają podobną mentalność, jednak warunkowaną wolą swojego władcy, a co za tym idzie ich interesem jest działanie na jego korzyść. W zakres metodyki wchodzi: prowadzenie wojen, aby rozszerzać władzę, prowadzenie polityki, w tym samym celu, skrytobójstwa, szpiegostwo, dyplomacja, przekupstwo, i generalne osłabianie wrogów.
Pragnienie potęgi (Niszorti)
Pragnienie potęgi to niby to samo, co pragnienie władzy, prawda? W tym rzecz, że nie. Demony pragnące potęgi – Vrel, Rard, Zewun – chcą potęgi własnej! Chcą być wszechpotężne, potężniejsze, jeżeli to możliwe nawet od starych bogów. Najlepiej od samego Mundrahila! W tym celu robią wszystko, co się da. Z tego widać, że nie dążą do powiększenia swojej armii. Ich podwładni to zazwyczaj potężne indywidua mające na celu dodawanie do potęgi swojego pana. Nie zajmują się zdobywaniem terenów, poza jakąś małą siedzibą, jeżeli to nie przydaje ich panu sił, za to zajmują się zdobywaniem materiałów do wzmocnienia swojego pana. Z powyższych powodów demony potęgi często podają się za pomniejsze bóstwa, atakują miejsca kultu i wypaczają je, a następnie pochłaniają. Okradają inne demony z energii i materii chaosu. Wypaczają inne elementy żywiołów oraz same żywioły dodając do swojego ciała. Tworzą i powiększają swoje ciała astralne. Zostają bogami i starają się ich przewyższyć. Stanąć na ich drodze do potęgi, to podpisać na siebie wyrok. Wspomagać ich w drodze do potęgi, to trudny, jednak potencjalny zysk.
Choroby fizyczne (Pigrizi)
Każdy z demonów chorób fizycznych - Brath'ton, Bilrallin, Mozrarod - ma inną metodologię działąnia, jednak jeden cel: rozsiać choroby i obserwować, jak ofiary próbują je zwalczać, aby przetrwać. Kolejne choroby i mutacje poprzednich demony zarazy przygotowują pieczołowicie w swoich siedzibach, lub ,zależnie od potrzeby, na miejscu. Częściej to pierwsze, bo źle przygotowana choroba często zbyt szybko zabija, albo działa inaczej niż demon zaplanował. Same demony zarazy są nosicielami wielu chorób zakaźnych. Jednak nie należy mylić noszenia choroby i potęcjalnego zarażania z cierpieniem od jej skutków. Ich podwładni, i tutaj występują różnice w działaniach demonów, bo nie zawsze ich mają, zazwyczaj są odporni na choroby stworzone przez swojego pana i jego innych podwładnych. Choroby ich rozpoznają i nie atakują. To jak jest z tymi podwładnymi pewnie się zastanawiacie. Dla przykładu Bilrallin jest samotnikiem z jedynie garstką demonich podwładnych. Działają samotnie, a ich choroby potrafią dziesiątkować również demony. Reszta zazwyczaj tworzy jeden gatunek podwładnych zwanych "nosicielami zarazy". Karłowate, garbate, wyniszczone i złośliwe stworzenia z szeregiem otworów podskórnych, w których ropiejące wrzody noszą szeregi chorób. Okryci zazwyczaj łachmanami, podróżują po świecie roznosząc choroby i radując się cudzym cierpieniem. Sami władcy demonów mają założone, zazwyczaj w dalekich górach, swoje siedziby i zazdrośnie pilnują swojego otoczenia w wypaczonym i schorowanym otoczeniu. Jeżeli zbliżysz się do okolicy, gdzie wszystko wydaje się chore, powinieneś poważnie się zastanowić nad zawróceniem ze swojej drogi.
Temat: Rodzaje demonów i ich charakterystyka 
Pon Mar 04 2019, 11:11
Kto wie, co ci chaośnicy tam knują 
