Magia

Jednak Mitra ta już nie była całością. Był to tylko fragment tej wielkiej mocy Mundrahila. Część tej energii została zagarnięta przez bogów. Z tej części, która znajduje się w żywiołach, powstały duchy, żywiołów. Inna część energii powołała do życia duchy fauny i flory. Tak więc moc ta, która została w świecie, a nie została zagarnięta ani przez bogów, ani przez żywioły i inne istoty możemy nazwać magią magów, Gav'ert. Wszystko co ma duszę generuję tą energię. Posługiwać się nią może każda istota, która potrafi nią manipulować. Zdolność manipulacji Gav'ert nazywana jest iskrą magii.

Drugą z magii na które podzieliła się Mitra jest magia boska. Jest to ta część Mitry, która została poświęcona, aby przywołać Starych Bogów.Magia bogów jest ściśle powiązana z ich istnieniem. Wyznawcy bóstw ją generują i wysyłają ją bezpośrednio do bóstwa. Tzn. jak zabraknie boga na wyspach jego magia odchodzi wraz z nim. Dlatego magia starych bogów odeszła w większości wraz z nimi. Magia ta nazywa się Eril'ert.

Trzecią z magii pochodzących od Mitry jest moc wiążąca żywioły. Żywioły zostały powołane na świat aby go współtworzyły. Były jakby towarzyszami starych bogów, gdy ci przychodzili na świat. Współdziałały z nimi. Jednak żywioły nie są tą martwą materią jak ziemia, nie są tą płynną martwą materią jak woda. Żywioły to duchy tych martwych materii. Dlatego że nie są samą materią, a jej duchem wszystkie magie mogą wpływać na samą materię. Żywioły są wolne i pilnują swoich granic. Z tego powodu zwalczają tych, którzy chcą zawładnąć samymi duchami. Tzn., że często zwalczają magów, którzy chcą zawładnąć tą mocą. Magia Żywiołów nazywa się Der'ert.

Magie są podzielone na dwie siły chaos i Ether zwany również ładem. Obie z tych sił składają się z sześciu pierwiastków: życie, śmierć, ogień, wodę, ziemię i powietrze.

Są magowie, którzy starają się władać wszystkimi pierwiastkami na raz. Jednak jest to sztuka przeraźliwie trudna. Nikt kto próbował opanować sztukę władania wszystkimi żywiołami nigdy do niczego wielkiego nie doszedł. Jednak każdy z pierwiastków oddzielnie ma wielkie możliwości, więc nie ma konieczności próby opanowania tego co nie możliwe.

Każdy z pierwiastków może:

Władać samym sobą. Tzn. Woda może mieć wszelkie zaklęcia bazujące na wodzie.

Może tworzyć materialne przedmioty podlegające danemu żywiołowi. 

Może rządzić Żywiołami mu podległymi. Np. Woda - lodem.

Ziemia, powietrze, ogień i woda, również posiadają ducha. Ducha żywiołów, który jest z nimi trwale związany. Tak naprawdę to dusza wytwarza energię magiczna. Przekształca ją ze zbędnych zasobów, które posiada dane ciało, istota, istnienie, bądź materia z którą jest ona powiązana. Dusza jest niezbędna do wytwarzania energii magicznej. Tzn. że ziemia, która przecież posiada duszę, wytwarza regularnie energię magiczną. Jednak w znacznie mniejszych ilościach niż istoty żywe w przeliczeniu na masę. Biorąc jednak pod uwagę proporcje ciała i masy ziemi, żywioł ziemi czy powietrza produkuje znaczne ilości energii. Człowiek, który coś zje wytwarza dużo energii. Cześć odkłada się w postaci tłuszczu, część jest zużywana do procesów życiowych, a ta zbędna reszta jest pobierana przez duszę z ciała i wytwarza magię, następnie ją gromadząc lub wydalając do powietrza. W sytuacjach, gdy nie ma nadmiaru energii w ciele(głód, choroba inne wydarzenia losowe) energia magiczna nie jest wytwarzana. Dusza umie jedynie z energii ciała wytworzyć energię ducha nigdy w druga stronę.

Mundrahil podzielił swoją Energię Mitry na 2 potęgi i rozdał między Gardona i Isar'a, którzy  posiadają dzięki temu władzę nad Mitrą.

Eter i jego znaczenie

Eter jest energią ukształtowaną w celu spajania, uporządkowywania i panowania nad Mitrą. Przede wszystkim w swojej istocie jest tajemnicą. Niewielu poznało sztukę związaną ze starym bogiem eteru Isarem. Jest na ten temat również mało podań. Nikt nie miał jej również okazji badać. Ponieważ Isar w swej naturze nie pojawiał się w świecie wysp. To siła eteru sprawia, że światy połączone bramami na siebie nie wpływają inaczej niż przez bramy. Dzięki tej mocy nie zauważa się rozwarstwienia rzeczywistości, a w świecie panują zasady i ład. Istoty żywe nie dostrzegają światów równoległych, a wymiary się na siebie nie nakładają. Światy są jak pliki kartek ułożone w rysie papieru. I zarazem są jak kulka z wypełnieniem. Wewnątrz chaos a na zewnątrz eter i zarazem odwrotnie. Równoległe światy podzielone tak cienką barierą, a nadal niewidoczną. 
Uczeni zauważyli istnienie ósmej potęgi, jednak mają wielkie trudności z jej zgłębianiem, dlatego sztuka ta jest tak rzadka. Można wręcz powiedzieć, że niemożliwa do opanowania, ponieważ sami z siebie nie rozumieją istoty jej istnienia, i próba splatania energii w ten sposób, często kończy się katastrofą i śmiercią splatającego. 
Najpierw potrzebne są podstawy wiedzy, potem jest możliwe kształtowanie energii. Niewielu jest takich, którzy to potrafią naturalnie.

Chaos i jego znaczenie

Chaos jest siłą, który w swojej pysze spaja w sobie wszystkie pierwiastki. Jest to swoista próba uzyskania czystej Mitry bez użycia eteru. Co z góry jest spisane na klęskę. 
Chaos jest kłamstwem powstałym przy prawdzie wszystkich innych czystych w swojej postaci żywiołów. Tak gdzie powstaje prawda tam też się rodzi kłamstwo. Chaos powstał dla równowagi. 
Tak więc chaos jest ogromną potęgą, która jednak - zbyt pysznych - wypacza, a często i zabija. Dlatego większość jej adeptów nie stara się panować nad jej całą energią, lecz pewnym jej fragmentem. Tzn. splatają za jej pomocą parę pierwiastków jednak nie wszystkie. Jeżeli splatasz zaklęcie oddzielnie za pomocą czystych żywiołów, a oddzielnie chaosem, przy chaosie zaklęcie jest "tańsze" i "łatwiejsza". Jednak istnienie koszt.

Z tego powodu to Chaos spaja siły magiczne, a Eter je porządkuje.

Im silniejsza mentalnie istota tym więcej energii może przechowywać. Fizyczność jest istotna przy określaniu ilości energii, którą można wykorzystać przy jednym zaklęciu.

Teoria Ośmiu Potęg

Syntetyczna forma podziału Magii opracowane na potrzeby naukowego podejścia do zagadnienia.


Magia istnieje wszędzie, przenika wszystko na tym świecie jako mieszanina różnych energii. 
Potęga, nazywana przez niektórych Ósmą Potęgą – Potęga Eteru jest spoiwem wszystkich pierwotnych potęg – trzyma je we względnej równowadze. Istnieje teoria nieskończonej mocy Eteru, która przekształca się w magię żywiołu pod wpływem zbyt dużego jej ubytku na świecie. Jest to także jedyna potęga mogąca zakrzywiać czas i wpływać na los świata, a przynajmniej wiele opracowań na to wskazuje – w tym jedna z odnalezionych antycznych ksiąg wiedzy Issira, Pana Wszelkiej Wiedzy. Niemożliwe jest stwierdzenie prawdziwości tej tezy, gdyż moce Eteru są obecnie niemal nie do ujarzmienia w czystej postaci i tym samym właściwie nie do wykorzystania przez obecnych magów i uczonych. Bardzo niewielu otrzymało ten dar w chwili narodzin, jeszcze mniej o nim wie. I od tej reguły są odstępstwa - istnieją rzadkie przypadki łączenia się mocy eteru z innymi mocami w niektórych ciałach, co daje im niezwykle rzadki potencjał magiczny.  

Reguła Nienaruszalności Duchowej
Nie jest możliwe przywrócenie duszy już zmarłemu osobnikowi, z wyjątkiem boskiej interwencji w niektórych przypadkach [PP, modlitwa, MG, Glify Losu]

Nakaz Staranności
Zaklęcie musi zostać sformułowane od początku do końca w pełnym skupieniu. Nawet najprostsze zaklęcie, jeśli zostanie przerwane w trakcie rzucania, może być potencjalnie niebezpieczne dla maga [wyjątek: Glify, Runy]
[tutaj przydają się umi związane z niezachwianą koncentracją, a także walka sugerowana przez mnie wcześciej - by móc 'obraźić' maga w czasie, kiedy tworzy on zaklęcie]