Spokojne czasy na Witrii

[Xari do Valentine'a]Rozumiem twoje zaniepokojenie i strach przed samodzielną pracą, ale pomyśl, że będziesz od Artei'a dostawał tylko to, co on uzna za stosowne. A wiedz, że lubi wydawać wyłącznie na siebie Ale.. ja tylko wyciągam pomocną dłoń. Jest to twój własny interes, którą drogą pójdziesz - sługi czy pana.

Valentaine nie mógł powstrzymać śmiechu. Mówiłem ci....powiedział urywanie wciaż sie śmiejąc...nadawał byś się na agitatora...barda czy innego bajarza. Narazie zostaje tak jak jest. Jeśli chodzi o zapłatę. w twoim przypadku było by podobnie nie prawdaż co prawda dostał bym cene jaką zarządam ale, ty podyktowałbyś klientowi wcześniej 3 razy większą i resztę wziął dla siebie nieprawdaż ?? - Powiedział spokojnie pukając palcem w pusty kufel. Karczmarzu jeszcze jedno.

Ja? [spytał Xari z teatralnym oburzeniem] Cóż zrobiłem, byś mi nie ufał..? Nie miałem takich zamiarów. Jak już mówiłem chciałem brać dziesiątą część od tych klientów, których sam bym ci nagonił, to wszystko. [tym razem Xari naprawdę nie kłamie, ale coś mu chodzi po głowie, jakby te słowa wykorzystać.] Nie kłamie. Nie. Nie miałem takich zamiarów. Ale zawsze moge je mieć w trakcie współpracy.

Mnie...? w sumie nic. Powiedział Val coraz bardziej pochłonięty konwersacją chociaż już powzioł decyzje. Tylko widzisz, ja podążam za radą tego który jest a go nie widać, ide za czymś Co jest nigdzie i wszędzie i ufam tem co pędzi z wielką szybkością chodź nóg niema. I właśnie ten ktoś doradza mi abym się z tobą w interesy nie wplątywał. Wybacz. [powiedział uśmiechnięty]

[Xari zaczął dopiero teraz zastanawiać się na poważnie, czy on aby obłąkańcem jakimś nie jest]
Wiele jest okazji, które przechodzą ludziom przed nosem. A każdy, nawet ten o kim mówiesz, może czasem popełniać błędy. Zostawmy to już. [ze lekko smutnym uśmiechem spogląda na karczmarza, coś w rodzaju 'próbowałem...'] Znajdzie się może, przyjacielu, jakiś bigos i trochę wody?

Berg łykną kolejny łyk piwa, wyją 5 blaszek i podał karczmarzowi.Tej zimy, ja obchodze swoje świeto gdy spadnie pierwszy śnieg, niepamietasz jak napocządku zimy razem piliśmy piwo ja, ty i mój ojciec. Kim on jest, ten Val??

Siedzę obok ciebie czemu tedy sam mnie nie zapytasz ? - powiedział Val słysząc Bergena. Otóż odpowiem Ergo sum qui sum. - jestem kim jestem. Przyjmijmy że Podróżnikiem. A kto pyta ?

Hmm ja ci powiem ze jestem najemnikiem, jak juz pewnie wiesz mam na imie Bergen chociaż wszyscy wołają mi Berg. Mowiąc to podał Valowi naznaczoną znakami cieżkiego życia ręke w geście przywitania.

Val spojrzał na Berga dziwnie[krzysiu jakie odczucia ma wiatr co do tego osobnika] Po czym wyciągnął kościstą dłoń. Mów mi Val.

[Xari siedzący przy Valu poczuł się pominiety.] Drobne przewinienie, ale napewno nie zostanie zapomniane, jeśli kiedyś przyszłoby się mi z tym 'najemnikiem', pucymieczem układać.

A teraz Val mogłbyś mi przedstawic swojego kompana który cągle milczy, miło by było poznać i jego imię. Berg usmiechną się ciepło i szczerze do milczącej osoby.

Wiatr przekazuje delikatne wrażenia od czasu gdy wypełnił jego pierwszą prośbę. Odczówa go słabiej ,ale na pytanie odpowiada wrażeniem obojętności. Ni to przyjaciel ni to wróg według wiatru. Twój sprzymierzeniec to sprzymierzeniec wiatru.

No coś tam mi świta ale zima już minęła zbliża sie lato. [powiedział karczmarz podajac kawałek mięsa z ziemniakami Najemnikowi] przyjmij moje kondolencje.

Wypełzł powoli z kanału. Ach świerze powietrze kawał czasu zajęło mi zestawienie nogi. I jeść te wstrętne szczury. Pora dorwać tego dupka. Podniósł się i utykając ruszył ciemną alejką.

i uśmiecha się jak debil. Naiwniak.

Xari wyciągnął rękę dość mechanicznie do wyższego osobnika po czym przedstawił się słowami Nie trzeba mnie przedstawiać.Mam własny język. Jestem Xari.
po chwili milczenia
Bergen, tak? A cóż cię do tegoż miasta sprowadza, poza życiową historią, którą już znamy? Jesli oczywiście to nie tajemnica [uśmiech]

to niebezpieczny człowiek - trzeba na niego uważać, w sumie to i nie z takimi miałem kontakt, ale na takich dasie zarobić. hehe A Val hmm może znalazłem w nim przyjaciela na lata...

Cuż Xari poszukiwanie pracy i zarobku, a cuż innego może szukać biedny najemnik... Rozmawialiście o jakiś, interesach może moje dwa miecze mogły by sie w tym przydać?

W owym interesie niekoniecznie. Ale jeśli chcesz, moge Ci znaleźć robotę.
[i szeptem dodaje] jeśli nie przeszkadza ci naginanie pewnych reguł.

Młokosy a zajmują się 'interesami hehe...{śmieje się w duchu} Xariego to uczyłem ,ale ta reszta to hm Val wydaje się tu najbardziej przewodzić czy dowodzić nimi. Śmieszna historia z tymi dzieciakami ,ale lubię ich ciekawe co jeszcze wymyślą.

Zbliżał się do lepianki na obrzeżach miasta. Ach już na miejscu tu mieszka ten skurwiel. Na szczęście po drodze spotkałem strażnika i świsnąłem mu miecz ,bo inaczej znowu by mnie stłukł. Teraz mu sie odpłacę i zabiorę co moje. Utykając ruszył szybszym krokiem w kierunku drzwi. Uchylił je i szybkimi dwoma skokami dopadł krzesła na ,którym siedział ognisty. Polała się krew...

Berg zobojętniał na twarzy i ściszył głos tak żeby słyszał go tylko Xari i Val. no i zaczyna się gra w kotka i myszkę, tylko kto zostanie kotkiem hehehe To już zależy od ilości tych zasad i ich gabarytu, nie wspominając już o wysokości wynagrodzenia mości Xari.

Val zaczął bębnić palcami o kontuar. Z jego analizy wynikało że, Berg to prosty człowiek, ale urobienie go miał zamiar pozostawić Xariemu. Nie wiedział co szykuje dla niego wiatr ale, zdawał sobie sprawę że temu sam nie podoła. Ten mięsniak i cwaniak zdawali się tworzyć doskonałą kompanie wystarczyło tylko odpowiednio nimi pokierować. Nauczyć ich paru rzeczy i zapewnić to czego nigdy nie mieli. Zaufanie, bezpieczeństwo i coś na wzór prawdziwej przyjaźni. Metody Xariego nie były złe, ale zbyt nachalne i nagłe. Val postanowił rozegrać to nieco inaczej. Panowie wybaczą, ale śpieszy mi się, muszę przygotować się do pracy. Do widzenia panie Warnal. wpadne jutro na śniadanie. - powiedział uśmiechając się, poszedł na górę, zabrał swoje rzeczy i ze swoją przeładowaną torbą udał się pod wskazany adres.

Karczmarz trochę zdziwiony tak nagłym ruchem ze strony najniższego z chłopaków na chwilę zamarł. hm..[przerwał chwilę] a tak na razie Val. Będziesz jutro na śniadaniu? Po ustaleniu tej kwestii Val wyszedł.

Adres miał zapisany ,lecz problem polegał na odnalezieniu go. Dawno nie był w mieście i rozkład ulic był dla niego tajemnicą. Jednak po jakiejś godzinie poszukiwań i zaczepieniu paru przechodniów i strażników miejskich na służbie wreszcie dotarł do celu. Ujrzał parterowy dom z cegły. Podszedł do drzwi frontowych i spróbował je otworzyć kluczem jednak się okazało że nie jest to klucz od tych drzwi.

Czego chcesz mały i czego pchasz tę wykałaczkę w moje drzwi? Szukasz w mordę? [powiedział dosyć podpity Ergram otwierając drzwi obskurnej chaty]

Ergram ubrany w podarte i nie prane wygarbowane skóry jakiejś bliżej nieokreślonej nieszczęsnej istoty. Z ust leciał mu bardzo nieprzyjemny odór.

*
Czaszka mu pękła już po pierwszym ciosie. Dziesięć kolejnych zrobiła z niego krwawą papkę. Gdzie on trzyma tę kasę. tyle czasu z nim pracowałem a nadal nie wiem gdzie ją chowa. Jak oszalały przetrząsał kolejne meble wywalając wszystko co się w nich znajdywało. Jeden regał, komoda łóżko i krzesło. Niewiele a jednak nic. Gdzie on to mógł schować. zatrzymał sie i zaczął się zastanawiać. Ha znam cwaniaka który mi to znajdzie!

W pierwszej chwili na twarzy Vala malowało się zniesmaczenie, po przyjrzeniu sie jednak dokładniej temu pokracznemu i zdziadziałamu Ergremowi na oblicze młodego dunpeala wdarło się obrzydzenie. Starał się jednak zręcznie to ukryć. Nie pomagała mu w tym ani świadomość zbliżającego się ataku kaszlu, który jak miał w zwyczaju pojawiał się w najmniej odpowiednich momentach jak i mimowolne zdenerwowanie. Ostatkiem siły woli starał się powstrzymać zarówno kaszel jak i odruch obrony przed stresem[o te jego kiwanie się jak dziecko z downem mi chodzi ]. Skulił sie, starając się udawać ćwoka i ostatniego kretyna. Wzorując się w nie małym stopniu na Xarim z jego pamiętej i wciąż wzbudzającej obrzydzenie na samo wspomnienie o niej rozmowie ze strażnikiem miejskim. [no może trochę bardziej skruszone a nie tak beztrosko jak nasz Aleksander :>] wybąkał dukąjąc każde słowo powoli jakby ich wypowiadanie stanowiło dla niego nie małe intelektualne wyzwanie. Prze...prze....prze...znaczy chciałem powiedzieć.. paaan ...wybaeaczy. ali ja musiaem..zna...chciałe powiedzić...że ja musiaem adresy...pomyleoić znaczy się może ja już by se ten tego poszedł sobie...powiedział i spokojnie zaczął się cofać. Jak jeszcze chwile bede musiał z nim gadać to chyba się zadusze. Ale jak mu tu zaczne charkać to mnie jeszcze gotów opijus zdzielić po łbie i skopać albo okraść co gorsza.

P.S Wszystkie zająkniecia przękręcenia i przeinaczenia jak najbardziej celowe

Adresu? a jakiego adresu szukasz? [nagle wpadł w pijacki rechot] aaa i zapewne masz klucze od tego adresu ale go nie znasz? hehe... a może ci pomóc znaleźć ten adres i się nim zainteresować ?

[Xari vs Berg]
Xari w duchu zdębiał. Czyżbym źle go ocenił? Nie moze być. Gdzie by go zatrudnić.. Może na statek? Ochrona? Bijak miejski?
[z zyczliwym uśmiechem i normalnym tonem]Przejdźmy się, przyjacielu, jesli Ci to nie przeszkadza. Nasza stara, wspólna znajomość potrzebuje powietrza.
[opisz mi sie, jak ubrany, jak wyglądasz, rzeczy jakie na twojej postaci widać]

Paan...znaczy sie....je se poradze sam - wyjakał Val wciąż udając ćwoka i wycofując się coraz szybszym krokiem.

hic ..jak chcesz mały jak coś to to jest 16...[drzwi się zamknęły a 16 to nr. którego szukał]

Val najpierw stał jak osłupiały. Potem zaniósł się kaszlem tak silnym że,jakby ktoś go usłyszał pomyślał by że, zaraz wypluje płuca. Kiedy się wreszcie uspokojił stanął analizując sytuacje. Nie ma sensu tam się pchać, Trzeba iść spowrotem do Arteiego i wyjaśnić całą sprawę. Myśl o kolejnej godzinie marszu z całym tym obciążeniem przyprawiała go o migrene. Taaak wóz to dobry pomysł z pewnośią trzeba zarobić sobie na wóz i nauczyć się powozić. Ale póki co. Powiej troche chłodniej przyjacielu i w drogę. Obrócił się na pięcie i pomaszerował do domu znachora.

Powiał trochę chłodniejszy wiatr w plecy.(2PM wiatr zareagował na prośbę) Zbliżał się do pięknego domu Arteiego. Dom wyglądał na pusty. No co jest mały? usłyszał za plecami. to Artei wracał do domu. Miał przy sobie skórzaną torbę pełną buteleczek i swój zwyczajowy granatowo zielony strój na sobie.
Coś sie stało?

Najpierw...wychrypiał...pić....coś do picia. Proszę. Reszta za chwilę. Powiedział zmahhany.

Podszedł do drzwi przekręcił klucz w zamku i zaprosił gestem do środka. Zaprosił go do kuchni postawił szklankę i nalał wody z czajnika a następnie nalał wody i postawił na wciąż gorącym piecu. Dosypał węgle do środka. Nigdy nie wygaszam szkoda zachodu z zapalaniem i ciepło w chacie. To opowiadaj co i jak, a zaraz jeszcze bedziesz miał herbatę.

Usiadł na fotelu i wypił wode jednym haustem. Jakiś Ergram,pijany,obdarty i obrzydliwy. W pańskim starym mieszkaniu. Myślałem że zemre ze strachu.

No tak sprzedałem mu większą część mieszkania bo dobrze płacił. [powiedział roześmiany] Ale widzisz Jeden duży pokuj z komurką sobie zatrzymałem. Zamurowałem przejście pomiędzy. I tam ty się będziesz mieścił. Tylko trzeba zajść od tyłu. W czymś ci jeszcze pomóc? a i z tyłu na podwórku masz blisko do studni. On ma dłuższą drogę. I studnia nadal prawnie należy do mnie. Jak dla mnie to to był świetny interes.

Rozumiem. W takim układzie może, odrazu spisze panu liste potzrebnych mi rzeczy. Zostawił pan tam jakieś garnki czy pościel ? Cokolwiek czy to tylko pusty pokój ? - spytał Val grzebiąc w torbie, szukając przyborów do pisania a potem skrobiąc coś na pergaminie. [wiesz co nie powiem ci co tam jest dokładnie ale generalnie takie podstawy zestawu alchemicznego i jakiś fartuch, rękawice.] Proszę, podał Afenrycie pergamin.

Pościel jest reszte musisz sam sobie załatwić. Chłopcze jestem tylko twoim pracodawcą a nie macochą masz lokum to się ciesz mogło nie być lokum tylko jedynie pracownia. [spojrzał na kartkę] w najbliższym czasie ci to podrzucę. [nalał herbaty] a teraz się napij. I radził bym się tam zaraz wybrać bo już noc zapada.

Berg spojrzał na Xariego. Hmm zobaczym, co z tego wyniknie, może ja go źle oceniłem? Ale i tak ostrożności nigdy wiele... To dobry pomysł, i no zjem do końca i zamówię sobie nocleg, a i dam Brifiemu paszy, a na koniec przeniosę juki do pokoju. Zwracając się do karczmarza: Warnal przenocujesz mnie?? Myślę o czymś małym i jednoosobowym.

[Berg w tej chwili ma na sobie zbroje skórzaną ćwiekowaną z czepcem, który wygląda jak kaptur, płaszcz i dwa krótkie miecze w pochwach zawieszone na plecach. Przy czym czepiec wisi mu na plecach. Nie jest zbyt piękny, ma czarne krótkie włosy z małym irokezem z lewej strony - to znak rozpoznawczy rodziny Zifuldów od prapradziadka Bergena wszyscy są najemnikami - zielone oczy i ostre rysy twarzy z wysportowaną sylwetka sprawiają, że jest w miarę przystojny.]

Tak.Tak, pytam bo musze wiedzieć na czym stoje. Wypił herbate najszybciej jak mógł. Po czym nie chcąc przeszkadzać gospodarzowi zebrał się szybko do wyścią. Dobrej nocy.Ne bede już panu przeszkadzał - rzucił po czym po usłyszeniu ewentualnej odpowiedzi, zebrał swoje rzeczy,przewiesił torbę przez ramię i wyszedł udał się w stronę domu, tak jak mu kazał Artei wszedł jednak o tyłu budynku.

Małe i jednoosobowe? coś sie znajdzie. Jak zwykle 10 blaszek. [powiedział Warnal] Xari tylko go nie ciągaj po zamknięciu Karczmy ,bo was nie wpuszcze.

* W innym miejscu w innym czasie

Chatka była mała i ciasna. Jeżeli ten odcięty od reszty pokój i komurkę można nazwać wogóle chatką. Domek z cegieł. Stary pewnie jak samo miasto i chyba też od wtedy nie odświerzany. Tak wyglądał na pierwszy rzut oka. Od środka widać tapetę z przed 10 lat. Sprawne meble i wygodne łóżko. Dywan na podłodze i obraz statku na rozbujanym morzu. Regał, komoda ,szafka nocna i łóżko to całe wyposarzenie mieszkania ,które zajął Val. Pokój jednak był duży i było jeszcze dużo miejsca. Wystarczająco na to co planował Val i jego pracodawca. Co planował Val.

*
W oddali widział już karczmę. To tutaj ten mały spryciaż zazwyczaj przesiaduje może go zastanę. Znał mojego kumpla lepiej niż ja ,więc może to znajdzie.

Bergen dokończył posiłek i powiedział Xariemu. Poczekaj tu na mnie ja zaraz wrócę. Wyją z za pasa 20 blaszek, podając je Warnalowi powiedział. Płace za dwa dni. Biorąc klucz od swego pokoju Berg poleciał do stajni. Po chwili obładowany szedł na górę, a po paru minutach wrócił. Xari idziemy?? 

Dziwny z niego gość. Jak dla mnie zbyt gadatliwy, o rzeczach, o których nie powinien rozprawiać. Chyba trza mu coś legalnego załatwić, co by nie kłapnął językiem gdzie nie trzeba.
No idziemy idziemy.
[wychodząc z karczmy] Byłeś kiedyś w tych okolicach?

[Xari - około 150 wzrostu, bardzo szczupły i dość małej postury, ale bardzo ładny chłopaczek. Brązowe włosy, jasnozielone oczy. Ubrany w luźne mleczne spodnie z czarnym haftem (motywy liści) na nogawkach, solidne skórzane buty, jasnoszarą koszulę i z czarną hustą opietą na szyi. We wnętrzu lewej dłoni ma pięknie zrobiony tatuaż z różnych odcieni błekitnego i czarnego, przedstawiający jakieś lodowe, pokruszone lekko kolce wychodzące z jednego punktu.]

Xari miał wrażenie jakby sie unosił w powietrze. Grunt zaczął mu uciekać z pod nóg. Jakiś facet podniósł go i porwał za róg karczmy. Zamknij się mały ,bo w mordę. Głos wydał się bardzo znajomy. Za rogiem karczmy został postawiony z powrotem na nogi.
Przed twarzą ukazała mu sie postać miejscowego bandyty. Złodzieja, zabójcy, rzezimieszka ,oraz zbitka wszystkich innych profesji ,które w jego mniemaniu dają kasę.
Brudny i śmierdzący, chudy ,wręcz wychudzony człowiek ubrany w szmaty. Kawałek szmaty trzymało mu się na lewym ramieniu i prawym boku. na środku ledwo skrawkami związanymi w supeł połączone ze sobą. Pierś była poznaczona setkami blizn i jedną świeżą największą. Ciągnęła się od prawej piersi ukosem do lewego boku. Strzępy spodni, kiedyś zapewne brązowych ,tak samo i łachmany na torsie, teraz koloru brudnoszarego, na lewej nogawce sięgały kolana ,a na prawej ledwo za tyłek. na prawej nodze widniały ślady po otwartym złamaniu nogi świeżo zabliźnionym.

Xari mam do ciebie interes. Znajdziesz dla mnie kasę mojego wspólnika ,którą gdzieś ukrył skurwysyn... rozumiesz kurwa? powiedział wbijając miecz koło jego ucha ucinając parę włosów.

Xari przez dłuższą chwilę zamarł w bezruchu, ze strachu widoczym na jego obliczu [rzut na Opanowanie odrobine za niski], przez takie postawienie sprawy - na ostrzu miecza, przyglądając się 'znajomemu' [jaka rasa? jaki wiek?]
Pokiwał tylko głową, po czym powiedział szeptem.
Pogadajmy, ale nie tutaj. Muszę wiedzieć więcej. Około północy za 'Krzywą Panną' [taka speluna w dokach - mordownia, pełna mentów zazwyczaj]. Dobrze?

Zamknij mordę szczylu i chodź za mną. Nie mam czasu na konspiracje i znam cię spryciarzu zaraz jakiś kolegów zwołasz i będę miał więcej osób do zabicia. Idziemy do chaty Marciana[jego wspólnika(czyt. marcjana)] spierdalaj szczylu bo zabije[do zapewne stojącego w pobliżu Berga jeżeli owy tam nie stoi wypowiedz nie następuje] Spróbujesz ucieczki to będę ci łamał palce jeden po drugim. Ruszył dosyć żwawo ,jak na utykającego człowieka w kierunku północnej bramy.

Wszystko jest kwestia zaufania, prawda...? Czemu ci ludzie mi nie ufają. Przecież nie zrobiłem nikomu niczego złego [tak se tłumacz :-D ]
Bez słowa poszedł za utykającym człekiem, zastanawiając się jak wykorzystać sytuację lub sie z niej wyplątać.
[robiłem z nim jakiekolwiek interesy? lub nasze interesy zetkneły się kiedyś?]

Idąc uliczką uświadamiał sobie jak bardzo wpadł. Bandyta miał na imię Zami ,chociaż niektórzy mówili na niego sadysta ,ponieważ nie tylko uśmiercał ofiary ,ale tłukł aż się zrobi z nich mokra plama na życiorysie.
Xari pamięta te parę 'zwiadów' gdy miał wyczaić najbogatszego w karczmie ,albo dowiedzieć sie o karawanie z kasą zmierzającą do miasta. Dostawał za to grosze ,ale kasa to kasa przecież. Za Karawanę dostawał więcej. Tylko że nie chcieli łupić wszystkich karawan tylko te z małą strażą i jak im sie udało to mu sypnęli trochę blaszek. Jego kumpel był milszy i bardziej przebiegły. ale też starał sie być w cieniu tego. Widocznie na zasadzie 'bardziej znanemu bardziej się oberwie'. Jakiś tydzień temu nakierował ich na większą kasę. Miało być tam ze 1000 kz. I ponoć się im udało. Tylko Xari nie wie jakim sposobem bo straż była pokaźna 10ciu zbrojnych i jakiś mag. Może to po tym te głębokie rany. Może..

pewnie jego kompan zwiał z łupem, a teraz ja mam go znaleźć. a niby jak...?

[opisz mi wszystko co moge sobie o nim, i w szczególności, o jego kompanie, przypomnieć]

Pokój, chodź zakurzony i nieco zapuszczony napawał Vala czyms w rodzaju dumy. Łóżko przy ścianie naprzeciw okna, mała komoda przy samym wejściu nad nią obraz. no i szafka nocna przy łóżku. Okno i cały środek pokoju był wolny. Rozstawie się pod oknem ze sprzętem. Przynajmniej narazie. Potem może sobie sklepie jakiś warsztat na podwórzu to i kuchnie się jakąś tu wstawi. Val poszedł do komórki, otworzył skrzypiące drzwi i zaksztusił się od kurzu. Spojrzał na zawartość. Miotła i trzepaczka to jedyne sprzęty które się tam znajdowały. Wyciągnał trzepaczke, położył na komodzie, powiesił płaszcz na jednym z 3 - ech haków wbitych w drzwi na wzór wieszaka, wytaszczył ostatkiem sił na zewnątrz pościel i siennik i wyciągniętą z komórki trzepaczką zaczął solidnie otrzepywać go z kurzu uprzednio wieszając na płocie na końcu podwórza. Kiedy wracał niebo już porządnie zszarzało.I nagle to poczół zimny i niespokojny wiatr ogarnął całe jego ciała opanowane instynktownym drżeniem.Val rozejrzał się gorączkowo ale nie dostrzegł nic nie zwykłego. Pościelił łóżko, Zamknął drzwi na klucz i zasunął stare ohydnie zielone zasłony. Już nie mal po ciemku odszukał w torbbie bukłak pociągnął z niego solidny łyk wody, rozebrał się i wsunął pod kołdrę. Coś sie zbliża...coś złego - pomyślał i zasnął pełen niepokoju.

Siedzieli sobie we dwóch w kącie karczmy pewnego jesiennego popołudnia tamtego roku. Xari jak zwykle przed graniem siedział i gadał z Karczmarzem. Zauważyli go po tym jak ograł innych w karty. zaprosili go do stolika w sprawie omówienia opłacalnego dla niego 'interesu'. przedstawili mu sprawę ,potrzebują kogoś do wyszukiwania bogatych klientów. Powiedział mu to Marcian. Po tym stwierdzeniu Zami zaczął sie śmiać. Potem wyszli mówiąc ,że za każdego bogatego klienta dostanie 15 blaszek. W zimie już wiedział o co chodzi. Rabowali 'klientów' wskazanych przez Xariego. Jednego nawet zabili. Potem Znów się pojawili w karczmie obgadać kolejny 'interes'. Wpadli na pomysł rabowania drobniejszych karawan. za ten interes obiecywali 10tą część zrabowanej kasy. Xari nie wiedział ile rabowali ale koło 50 blaszek zawsze wpadało do kiesy ,więc się nie przejmował. Dzięki tym dodatkowym zarobkom spokojnie żył bez obitej twarzy miesiącami mieszkając u Warnala. Informacje przekazywał Marcianiemu ,który sie od czasu do czasu pokazywał w karczmie. Ostatnio go widział jakiś tydzień temu. Przekazał mu wieść o dużej karawanie bogatego kupca ,ale nie spodziewał sie że podejmą to wyzwanie bo była dobrze chroniona. Zdziwił sie jak 4 dni temu dostał 100 blaszek od Marcianiego lepiej ubranego i zadowolonego z szerokim uśmiechem na ustach. [ot i cała historyja xD]

[jakie ma Val odczucia względem Xariego?]

Xari idzie, wspominając każdy szczegół Marciana, jaki mu wpadnie do łba.
[jaka rasa? bo znowu nie znalazłem. jaki wiek? jak był ubrany? jakieś cechy szczególne? lub może jakieś tiki czy specyficzny sposób mówienia? jakie wrażenie robił na Xarim? itd itp]

Jeszcze przd snem pomyślał ,że te wrażenia się odnoszą do Xariego. Bo wiatr przyniusł ze sobą jego zapach i jakiś smród.

*
Marcian był ,ognistym ,lat około 30. Najpierw spotkany ubrany ,był tak samo ,jak Zami w brązowe materiałowe ubrania. Jednak cztery dni temu ubrany w czerwoną świeżą koszulę i zielone spodnie. takiego samego koloru kamizelka. Zazwyczaj zadbany ,brak blizn ,kruczo czarne włosy. Mówił spokojnie z nutką wesołości w głosie za każdym razem. Mówił z rozwagą jakby cedząc każde słowo zanim je wypowie. Robił wrażenie spryciaża przy którym trzeba pilnować sakiewki i tego czy już masz nóż wbity w serce czy dopiero mieć go będziesz ,a jeżeli tak to kiedy.

[Xari rozmyślał dość długo. Co dalej...? Doszliśmy? Nie zamierzam robić problemów. Narazie. Jeszcze jedno. Jaka jest pora dnia? Tej nocy mam zobaczyć czy to znamie mnie zmieni/zabije czy nic sie nie stanie, dlatego pytam :-D]

[tak czy siak Val śpi jak dziecko bo jes zmęczony. Acz nie można nazwać tego spokojnym snem]

Przeszli przez bramę nie zauważeni przez strażników. Sposób poruszania się Zamiego był zadziwiający. Pomimo tego ,że utykał na zranioną nogę i w łachmanach ,a do tego śmierdział przy bramie poruszał sie ,jak kot wyciągnął coś z jedynej kieszeni którą miał i uśpił wszystkich strażników rzucając im to pod nogi. Spali dwie minuty. Wystarczyło rzeby mogli przejść nie zauważeni i dotrzeć do ostatniej chaty na skraju miasta. Weszli do środka i xari prawie zwymiotował widząc zwłoki Marciana. Domyślił się że to Marcian jedynie przez to że mial tego samego koloru spodnie chociaż przesiaknięte krwią jednak wiedział ze to musi być on. No mały znajdz mi te 1000 kamieni ziemi co to je tydzień temu gwizdneliśmy z karawany a za które ten bydlak chciał mnie zabić. Zato sam zginął...dostaniesz 10 kz jeżeli znajdziesz...a no i ocalisz życie ..hehe ... Przeszukałem już jak widzisz wszystkie szafki komody i co tu tylko masz[widać połamane w drzazgi meble] ale bydlak nie schował tego w meblach i tu się zaczyna twoja robótka hehe... masz na to tydzień później skończy sie moja cierpliwość i będziesz mógł do tygodnia dodać każdy swój palec dni ...tracąc palce a na koniec życie...wyraziłem się jasno?