Spokojne czasy na Witrii

Przeraźliwie jasno, prosze pana. [nagły atak niekontrolowanego posłuszeństwa przewalił mi się przez głowę za zwłokami Marciana]

[opisz mi DOKŁADNIE chałupę z zewnątrz i w środku. jak wysokie, szerokie, z czego zrobione, okna, czy są jakieś skrytki jakie od razu mi do głowy wpadają itd.]

Zaczynam szukać bez planu, próbując oswoić się z widokiem trupa, którego zawsze widze kontem oka i w wyobraźni, gdy oczy zamknę. Lekki wstrząs. [Co w tym czasie robi Sadysta?]

Zami wychodzi. sprawę uważa za załatwioną.

Marcian mieszkał w chacie ulepionej z gliny i wypalanej od środka ,a następnie ułożono podłogę z desek. Małe ,parterowe. Dom złozony z jednego pomieszczenia. Wszystkie kojarzące sie skrytki leżą już w drzazgach, ale i tak wątpłby całe 1000 kz znajdowało się w którychś z tych mebli. Zostało łóżko. Jedyny mebel stojący tutaj. Może w materacu. Przyjrzał sie bliżej. Materac podziurawiony mieczem. Sufit ukośna wypalona glina.z kominem z cegieł i małym piecem ceglanym. Na podwórcu pod małym drewnianym zadaszeniem złożone drewno. Lewa ściana glina i okno. Prawa ściana glina i takie same okno. Na przeciwko łóżko podziurawione mieczem. Po prawej przed oknem zwłoki zmasakrowane mieczem. a Za nim drzwi. Nic dodać nic ująć. A no i drewniana podłoga pod stopami. Może gdzieś tę kasę zakopał? a wtedy klops. Mapa w takim razie aby nie zapomnieć musiał zrobić mapę!!
Przyjrzał sie podłodze. Hm a może coś tutaj.

Xari przeczesywał podłogę, deska po desce. Nie urywał ich - nie miał tyle siły. Szukał luźnych, lub niedawno przybitych desek lub gwoźdźi - może to one stanowiły mapę?. [jeśli nic nie znajdzie, poszuka łomu, który koleś pokroju Pana Sztywnego pod drzwiami, napewno miał na stanie, i zacznie rozwalać podłogę]

Był już późny wieczór gdy kończył sprawdzać ostatnią deską ,deskę pod łóżkiem. Gdy nagle deska okazała sie luźna. Znalazł tam 20 kz i zwitek papieru. Mapa! Poza rysunkiem były jakieś napisy. A poza tym nie znał sie na kartografi więc nie wiedział jak to odczytać ale już jakiś początek. no cóż pora na naukę czytania i kartografii u Vala. Pomyślał się i zebrał się do wyjścia. Na szczęście wiem gdzie wcześniej mieszkał Artei bo był by problem. Z tą myślą zabrał sakiewkę kz i wyszedł.

[poszedł do Vala kierowany bardziej impulsem niż rozsądkiem. a te 20kz.... schował do mieszka, zanim opuścił lokum 'Pana Sztywnego'. Po dojściu na miejsce, zaczął się dobijać, aż obudził kompana]

Godzina koło 22. Walenie do drzwi budzi w jednej chwili. Kto znowu kurwa. znowu jakiś dzieciak drzwi pomylił? Podniósł sie i wziął butelkę. już idę gnoje i szczyle. Otworzył drzwi. Kurwa co jest? Czego się dobijasz bałwanie chcesz w mordę?

Xari zdębiał na chwilę, po czym zaczął przepraszającym tonem.
Przepraszam najmocniej, ale potrzebuje Pańskiej pomocy. Szukam pewnego chłopaka, dunpeala, ok 14 lat, o bardzo bladej cerze, jasnych blond długich włosach. Chodzi w znoszonych podróżnych ubraniach i czarnym poszarpanym płaszczu z kapturem. Widział pan może takie indywiduum? Widzi pan, to mój bardzo daleki krewny, zgubił się w mieście i nie mogę go znaleźć [mówi to prawie z płaczem - udawanym oczywiście]... Widział go pan?

Erp... krewny... [troche zmieszany nie dochodzi do niego niedorzeczność pokrewieństwa człowieka i dunpeala bo jest zbyt pijany] był tu jakiś późnym popołudniem ,a potem sobie poszedł... hic...

Val obudzony wrzaskami, i przekleństwami, sam puszczając równie malowniczą wiązankę zwlókł się z łóżka.Naciągnął spodnie rzucone na podłogę, i wyszedł na podwórzec Zobaczyć co się dzieje. (oczywiście wziął klucze ze sobą żeby nie było:D). Kiedy ujrzał Xariego dyskutującego z nie trzeźwym Ergremem. Podrapał się w głowę zdziwiony i ziewnął przeciągle. Kiwnął powitalnie na sąsiada. Xari czego ty tu chcesz o tej porze ? Stało się coś ? - zapytał i znowu ziewnął

Erp widocznie tam poszedł... wszedł do domu i zamknął za sobą drzwi.

O! Podbiegł do Vala, co by nie było, uściskał go i zaczął gadać idąc a raczej pchając go w stronę z którtej przyszedł.
Jak dobrze że cię znalazłem, myślałem że coś się stało[...]
Za rogiem.
Bo sprawę mam. Zaraz wytłumacze. Gdzie ty w końcu mieszkasz?

Tam z tyłu. Artei zrobił z tego jakby drugie mieszkanie. Kiedy Ergram znikł pociągnął go spowrotem do siebie jeszcze przy otwartych drzwiach poszukał lampy, nałał do niej oleju z butli i zapalił, stawiając na szafce nocnej. Po czym zamknął drzwi na klucz i wskazał Xariemu aby usiadł na łóżku, sam usiadł na komodzie i oparł się o ścianę. Wybacz że, trochę tu brudno nie miałem czasu posprżatać. Opowiadaj w coś ty się wpieprzył. Bo to że, w coś się wpieprzyłeś już wiem. Wiedziałem nawet przed twoim przyjściem. Co to za typ był z tobą nie dalej niż 4 godziny temu co ? Nie za czystych masz znajomych jeśli mam być szczery.

[Xari zaczął szeptem] To niebezpieczny człowiek. Można rzec, że porwał mnie przy Podkowie. Powiem Ci więcej, jak będziesz w stanie mi powiedzieć, jak dojść w to miejsce na mapie. I co tam jeszcze pisze. Wiesz... im mniej wiesz tym bezpieczniej dla Ciebie... To bardzo groźny człowiek...

Val spojrzał na Xariego badawczo bardzo badawczo wiercąc mu nie mal dziurę na wylot wzrokiem. Westchnął, po czym znów oparł się o ściane i powiedział spokojnie. No to ile ci płaci ?. Twoja troskliwość o moje zdrowie wskazuje że dużo.

Płaci... płaci tym, że mnie nie zabije. Fajnie, nie? [lekko roztrzęsionym głosem] Zawsze o tym marzyłem. Płaci... no płaci. 10 torfiaków JEŚLI znajde to, czego on szuka. Mam tydzień. Wierz mi, z tym jednym indywiduum zadzierać nie warto... moja troska w tym wypadku jest bardzo uzasadniona... Nie powiedziałem, że ja Ci za pomoc nie zapłacę. Ale lepiej dla Ciebie, byś wiedział jak najmniej.

Wierze. Przynajmniej co do tego że, zadarłeś z kimś z kim zadzierać nie należy. Ale uznajmy, że wierze Ci w 100% tak będzie łatwiej nieprawdaż ?. No dobra pokaż co tam przyniosłeś. Mówiłes że, mam ci powiedzieć gdzie jest jakiś punkt tak ?. Jest tylko jeden mały problem. Jest poźno więc, zajmę się tym jutro rano jeśli ci to nie przeszkadza. Jak mówiłeś masz tydzień. Co oznacza że, masz albo tydzień i wykonasz robote klient zapłaci albo i nie jednakowoż ostaniesz się żyw , albo co oczywiście jest znacznie mniej przyjemne acz bardziej prawdopodobne. Nie wykonasz roboty i zostaniesz wystawną kolacją dla wszelkiej maści robactwa. Tak czy siak. Zmęczonym i niewyspanym być nie warto przynajmniej dla mnie a i dla ciebie to nie wskazane bo niewyspany znajdziesz co najwyżej własną kuśkę w gaciach a i to z trudem zapewne. Val zeskoczył z komody i podszedł do torby. Wyciągnął z niej 3 koce. Niestety nie mam drugiego siennika więc to wszystko co mogę ci zaoferować. Do "Podkowy Losu" wracać nie radzę, może być obserwowana przez tego typa. Val podał koce Xariemu, ziewnął po raz kolejny i wsunął się pod kołdrę, poczekał ma to co zrobi Xari [jak sie połozył to gasi lampe i zasypia a jak nie to się zobaczy ]

[Xari przytaknął niechętnie kiwnieciem głowy, zasnął na ziemi, na 2ch kocach i przykryty 3cim]

Poranek nadszedł powoli. Napięcie dało o sobie znać. Spali długo. Obudzili się tuż przed południem. Od razu rzucili się na mapę. Jednak problem polegał na tym że Xai nie znał sie na mapach. Parę ich widział ale nie potrafił odczytać każdej. A ta nie była w żaden sposób podpisana. Nie było zaznaczonych kierunków i stron świata. Wiedzieli jedynie że był to fragment miasta w porcie. Ale gdzie nie wiedzieli. Gdyby mieli mapę całego miasta może by jakoś to poszło ale tak czegoś im brakowało.
zaczęli się przyglądać zapiskom.

" W piwnicy barana. Pod sufitu podłogą. Martwy z połamaną nogą."

Widać pisał tak aby tylko on mógł zrozumieć.

Xari zaczął głośno myśleć.
Piwnica barana... gdzie to może być...? Może chodzi o jakiegoś jego kumpla...? Nie. Raczej nie. Nie miał chyba do nich zbytniego zaufania. Chyba że martwy kumpel - co dalej pisze? Martwy z połamaną nogą? Może to ktoś, kto nie ma nogi? Lub ma protezę? Lub też jest to jakiś budynek z namalowanym baranem? Lub ktoś barany w dokach hoduje..? Hmm... A ten fragment 'pod sufitu podłogą'... może piwnica jest dla zmyłki? Jeśli piwnica jest punktem wyjścia, to pod sufitu podłogą oznacza chyba parter, pod podłogą... Nie chodzi o jego mieszkanie - tam juz całą podłogę wyrwałem. Bezwiednie rozmasowuje lekko bolące po tym zdarzeniu nadgarstki. Hmm...

[Misiu Gry: coś mi świta? jakiś trop?]

W mieście nie znajduje się ani jeden budynek z namalowanym na nim baranem. Nikt też w dokach nie choduje baranów. Współpracował jedynie z Zamim.

Val wtrącił się szybko, zdawał się dzielić uwagę na to co mówi Xari i przypominanie sobie wkuwanych przez miesiace podróży podstaw alchemiii z wyciągniętej co dopiero książki. Ten wniosek z sufitem piwnicy czy też jak wolisz z podłogą parteru jest całkiem sensowny. Chyba że ten cały "baran" ma jeszcze drugą piwnice. Takie miejsca są idealne na skrytki, ale to tylko luźne skojarzenie. - powiedział i wrócił do lektury w monstrualnym tępie pochłaniając strony tekstu. Po jakichś 10 minutach odezwał się znowu.
Co do tego umarlaka ze zlamaną nogą. nie sądze by był to prawdziwy trup. Możliwe że, to jakaś metafora albo gra slowna...nie wiem. Musiałbym zobaczyć tego "barana" wtedy może coś uda się ustalić. Ale najpierw chciałbym porównać ten fragment mapy z całością mapy miasta. Myślisz że, jest jakaś w bibliotece ? Albo może Warnal ma jakąś ? - spytał Xariego nie odrywając oczu od książki.

Xari nic nie słyszał o mapie u Warnala ,a w bibliotece nie bywał za często. Innymi słowy w bibliotece w ogóle nie bywał. jedyne co kojarzył z biblioteką to skąpe datki na tacę.

[Zakładając że wiem, gdzie biblioteka się znajduje, chociaż mniej więcej jakie osiedle czy coś :-P ]
Widzisz, z bibliotekami to u mnie różnie. Jak sam zauważyłeś - nie umiem czytać! [śmiech] czyli do biblioteki zaglądałem bardzo rzadko. Ale jeśli chcesz, myśle że to sensowny pomysł. Idziemy?

[Xari dobrze się oriętuje w położeniu wszystkich budynków w tym mieście a budynków publicznych szczególnie. Tylko nie wie gdzie mieszkają poszczególni mieszkańcy.]

[to że znam budynki i domy publiczne to ja wiem :-D - barlogg]

Idziemy. powiedział wstając. Ale może najpierw coś byśmy zjedli co ? - zaproponował znad książki wciąż pochłonięty lekturą. Potrzymaj. - wcisnął Xariemu opasłe tomisko w ręce. Zarzucił na siebie płaszcz[zakładam że po w staniu wcisnął na siebie spodnie i koszule bo jednak ta chałupa nie ma ogrzewania to mu zimno btło pewnie]i wzuł buty. Podszedł do torby wygrzebał z niej jeden z bukłaków. Odkorkował go i powąchał. Po pokoju rozniósł się metaliczny zapach krwi. Jeszcze się nada...nie mam pieniędzy na nową. Chyba w końcu trzeba spróbować świeżej...podobno jest lepsza.- wyszeptał i oblizał się mimowolnie. Zakorkował bukłak przewiesił go przez ramię. Przypasał sztylet podszedł do drzwi wygrzebał klucz z kieszeni spodni i wciąż trzymając klucz w ręce wziął książkę od Xariego i otworzyl drzwi. wpuszczając do zakurzonego domu słońce i świerze powietrze. Poczekał aż Xari wyjdzie po czym wyszedł za nim zamykając drzwi na klucz i chowając go do z powrotem do kieszeni. Otworzył książke w miejscu gdzie skończył ja czytać i ruszył zatłoczoną już ulicą w stronę "Podkowy losu" pogrążony w lekturze. Był w wyśmienitym humorze. Choć sam nie wiedział dlaczego.

Po drodze wpadł na jednego przechodnia. Książka mu wypadła z rąk. Na szczęście sie nie wybrudziła pomyślał. Podniósł i weszli do karczmy. Xari ze zdziwieniem się mu przyglądał ,jak idzie i czyta za razem. Czy to czytanie to tak zawsze? Może i mi coś z głową się stanie....

No co tam dzieciaki? Rozumiem śniadanie. [machnął na kucharza pokazując dwa palce] i co ciekawego? [zapytał uśmiechnięty] Może znowu jakąś burde wszczynacie czy skarbów szukacie? [kucharz przyniusł i podał dwa talerze] cos poza tym? [powiedział a ich uwadze nie uszło że gładził coś pod ladą zaraz speszony wyciągnął rękę ze szmatką zdecydowanie coś polerował] nie wasz interes ..hehe [powiedział aby zakryć zakłopotanie]

[Xari woli się nie interesować co on robił]

[z pogodnym uśmiechem] Witaj tego pięknego dnia! Skarbów szukamy, a jakże. [zachichotał pod nosem] Wiadomo nie od dziś że najlepsze śniadania w tym mieście są u Ciebie, więc jak możemy je przegapić? Poprosze chleba, masła, troche sera i jakiś kawałek pieczeni. I wodę do tego.
A jak interes idzie? Jak ochrona? Sprawdza się? A może ktoś za graniem w karty tęsknił? Ktoś się o mnie upominał?

Chleb, masło, ser, pieczeń, woda ... jasne[powiedział kucharz i odszedł] Interes świetnie. co do tego czy ochrona się sprawdza to nie wiem bo opryszkowie nie wrócili. Za to chłopaki Wyprowadzają co nachalniejszych klientów co mi też pasuje. Nie muszę się z nimi użerać.[powiedział uśmiechnięty] I wiesz ledwo cię jeden wieczór nie było i myślisz że ktoś za tobą tęsknić będzie ..[zaśmiał się, lekko i krótko] Ale nie wczoraj nikt do kart nie zasiadał.

Val widząc całą sytuacje[tą gdzie Warnal coś czyścił pod stołem]nic nie powiedział tylko usiadł przy kontuarze i parsknął śmiechem] Dla mnie to samo. Tylko bez wody, ale pusta szklanka i trochę lodu by nie zaszkodziło. - powiedział i wrócil do czytania.

A miałem nadzieje. No nic. Moze dzisiaj się uda. [Xari zasiadł przy szynkfasie czekając na jadło]

Lodu to ja ci nie załatwię ,ale szklankę przyniosą. [powiedział do Vala] Może i dzisiaj. Dobra chłopaki ale dzisiaj mam ruch i muszę zająć się gośćmi.No wiecie bogaci kupcy i ter sprawy.[przynieśli jadło] Tak więc zajadajcie i miłego dnia.

[Xari odruchowo rozejrzał się po owych 'bogatych' kupcach - opis prosze]

Val spojrzał na szklankę bez lodu i zaklął z cicha znowu będzie ciepła. zdjął bukłak odkorkował i nalal sobie krwi w szklanke. Po czym zaczął jeść sniadanie nadal czytając.

W karczmie siedzialo trzech bogato ubranych mężczyzn. Wszyscy byli Ergramami Ubranymi w czerwień i zieleń z wyszytymi złotą nicią rantami. Blondyn i dwóch brunetów. Zajadali dziczyznę wesoło rozmawiając z karczmarzem ,który im co chwię proponował to npitek to jakieś inne wygody oczywiście za opłatą.

Valentaine rzucił im ukradkowe spojrzenie. Masz jakieś plany co do tych panów czy możemy sie zbierać ? - szepnął do Xariego zapijając ostatni kęs resztką krwii.

[Xari wyszamał wszystko co dostał raczej szybko, bo głodny to on był] Nie mam żadnych. Idziemy.[Xari poprowadził Vala głównymi ulicami w stronę ratusza, starego i niezbyt ładnej architektury budowli, w stronę biblioteki]

Budynek Biblioteki był ogromny i stał w centrum miasta. Zajmował jakieś tysiąc metrów kwadrastowych ,jednak bohaterowie nie mogli sobie z tego zdawać sprawy. Szerokie kamienne schody prowadziły do wielkich wrót a za wrotami stało dwóch znudzonych strażników i zaczynały sie regały(zwyczajowy sposób przetrzymywania książek). Idąc wzdłóż regałów doszli do końca pierwszego korytarza i napotkali grupe stolików z krzesłami oraz jedno biórko i jakiegoś gryzipiórka przy nim.

Pan wybaczy. - powiedział nieco głośniej Val żeby zwrócić na siebie uwagę. Gdzie znajdę mapę miasta ? Val wydawał się w ogóle nie zauważyć że, Xari gdzieś zniknął za bardzo pochłoneła myśl o wiedzy którą skrywają te mury[/b]

Xari, będąc tu troche nie na miejscu, zaczął przechadzać się i podziwiać wnętrze budynku, nadgryzione przez czas malowidła ścienne nie kontrastowały zbytnio z drewnianymi płytkami z rzeźbionymi głowami, umieszczonymi na suficie. Mimo że wysoko, obrośnięte jest to w niektórych miejscach wieloma warstwami pajęczyn. Szczególnie dużo jest ich w miejscach, których osoba na drabinie nie była w stanie ruszyć tego miotłą - czyli na samych rzeźbionych gębach. Widac, że budynek był niekdyś ostoją cywilizacji. Obecnie jest tylko niedofinansowaną instytucją miejską, z wieloma dziesiątkami lat, albo i więcej, na karku.

Co ...co..co..nagły dźwięk porządnie mu zamieszał w głowie. Nagle się podniósł z krzesła wywracając je. Rozejrzał się jak zamroczony. Gdy ich zobaczył i doszło do niego pytanie zaczął stawiać krzesło w poprawnej pozycji. (Krzesło było dębowe xD) Po co wam mapa maluchy? i tak niebedziecie potrafili jej odczytać.

Valentaine spojrzał na niego jak na ostatniego głąba. Nie pytam pana o zdanie. Pytam gdzie ona jest. Ma pan jakiś problem ze słuchem ? - powiedział chłodno ugodzony tym że , po raz 2 w przeciągu kilku dni ktoś tak bezczelnie zwątpił w jego inteligencje.

Jest w prawym skrzydle ,tam trzymamy zwoje [wskazuje na lewo] Tylko nie zniszczcie jej dzieciaki. powiedział wracając do lektury.

Dziękuje. Rzucił ale brzmiało to bardziej jak groźba a nie wdzięczność po czym podążył w stronę wskazanego miejsca.

W 5 min doszli miedzy ławkami do wąskich schodów. One zaś doprowadziły ich do ładnie oszklonego pomieszczenia jednak znacznie niższego niż główna hala. Wysokość pomieszczenia sięgała 3 metrów i składała sie z wąskich korytarzyków między półkami zbudowanymi w karo. Na wszystkich 'karowych' półkach leżały zwoje. Kolejne regały były podpisane jako kolejne wyspy lub określone dziedziny wiedzy. Val znalazł Witrię należało do niej pięć zwoji z mapami największych miast. Między półkami kręcili się jacyś ludzie.

[zwyczajnym, niecichym tonem] Słuchaj, ale fajne miejsce. Że też nigdy tu wcześniej nie byłem! [echo rozniosło się po budynku]

Jakis facet czytający zwój odwrócił się w ich stronę z kwaśną miną. Owy ognisty niał długie bokobrody. I włosy bląd zaczesane do tyłu. (xD)

Valentaine odszukał mapę wiatrosławca. Ej Xari. Spójtz na to. i rozłożył mapę przyglądając sie jej uważnie. [swoją ksiązkę położył na podłodze] I mów ze trochę ciszej. - powiedział zniżając głos.

Mapa zdecydowanie przedstawiała to miast tylko Xari nic z tego nie rozumiał. Val jednak rozumiał i zaczął sie uważnie przyglądać. Przyłożony kawałek pergaminu idealnie pasował do fragmentu mapy przedstawiajacego port.

[Xari zniżył troche ton] Czemu ciszej? Ktoś nas śledzi..? [Zaczął rozglądać się spokojnie po ludziach. Nikogo nie znajdując w okolicy, kto wyglądałby jakby ich sledził] Co tam masz..?