Spokojne czasy na Witrii

Valentaine znowu zagłębiony w lekturze poprowadził Xariego do swojego domu kiey już udało mu sie wydostać z tłumu i wyjść z karczmy na świeże powietrze.

Xari poszedł za nim, nie przeszkadzając mu w czytaniu, ale czujnie rozglądał się wkoło wiedziony przeczuciem. W cieniach szukał Zamiego. Przez chwilę wydawało mu się że niemal czuje jego parszywy oddech na plecach, ale oczywiście, nie było go tam. Kilka głebokich wdechów pomogło.
Weź się w garść! Nie pękaj.

Kiedy doszli do domu Val otworzył drzwi wpuszczając słońce do ciemnej izby. Położył ksiązke na nocnym stoliku. Podszedł do komórki wyciągnął z niej miotłe i trzepaczke. Zamiatasz czy wolisz dywany? - zapytał

Xari popatrzył na niego i na instrumenty, po czym bez dłuższego zastanowienia wybrał miotłę. Jest wyraźnie nieco przygaszony.

Nie lubie pracować w syfie. A jak tak dalej pójdzie to nigdy nie zrobie tu porządków. Po za tym we dwóch pójdzie nam szybciej. - powiedział po czym, zdjął wszystkie zaslony, wytaszczył dywan i pościel na podwórko porozwieszał i również bez specjalnego entuzjazmu powędrował wytrzepać ten cały majdan.

[Xari zamiata bez słowa, zatopiony w bezmyslnym stanie, jaki zdarza się mu niekiedy przy problemach, na które nie widzi rozwiązania.]

Za oknem było słychać śpiew ptaka ,który przysiadł na drzewie niedaleko. Dom przy wschodnim murze. Od muru ich dzieli zaledwie parę budynków.

[celebrując własną wolność ogłaszam sesje ciągłą za odwieszoną ]

Po jakiejś godzinie sprzątania pokój wyglądał na czysty. Chyba największym zaskoczeniem był fakt ze podłoga jest z jasnego nie z ciemnego drewna a zasłony zamiast koloru "kościelna mysz" (czytaj szary) są białe. Val wrzucił sprzęty z powrotem do komórki. Zamknął drzwi i okna. Usiaadł jak poprzednio na komodzie opierając się o ściane.
Dzięki za pomoc.Wracając do tego czegoś czego szukamy(Val nadal nie wie co to jest przypominam) Skoro to nie dom Zamiego. Który i tak trzeba sprawdzić. Może to jakiś budynek z baranem w szyldzie czy z innym baranim akcentem co ? - powiedział do Xariego

Usiadł pod ściana, by widzieć kompana.
Sam nie wiem. Nic takiego sobie nie przypominam , by tu było. Ta mapa, po zastanowieniu, może nawet nie być tą wskazówką...

No nie. [Xari dalej jest mało gadatliwy]

Czemu nie... [Xari z lekkim ociąganiem poszedł za towarzyszem]

Val wstał i wyszedł z mieszkania poczekał na Xariego zamknął drzwi i podązył w stronę domu Arteiego zatopiony ponownie w lekturze "Alkemia Prima" któraą w sumie bardziej odruchowo niż z potrzeby wziął z szafki nocnej kilka minut wcześniej.

[Xari 'pierdoli, nie robi', ma, jakby to powiedzieć, lekkiego DOŁA, zdarza sie]

Zbliżał się powoli wieczór. Wyszli z domu i zaczęli się kierować w kierunku domu Arteiego. Było to na drugim końcu miasta(o ile dobrze pamietam). Przemierzali w ciszy kolejne uliczki. Xari przyzwyczajony do lunatycznego zachowania Vala, który bez ksiązki nie mógł normalnie prosperować co jakiś czas go odciągał od pewnego czołowego zderzenia z przechodniem. Poszli główną ulicą, bo było najkrócej. Mijali różnych przechodniów to szlachcica w bogato zdobionych szatach to dzieciaka z piłką albo dzieciaka w żółtym kubraku z jojem. Wreszcie doszli do drzwi. Po tym jak zapukali drzwi się otworzyły pojawił się w nich w pełni ubrany ,jak do wyjścia Artei. O cześć chłopaki własnie wróciłem, co tam?

Val spojrzał na Arteiego Za każdym razem kiedy go widze albo wychodzi albo przychodzi co on robi całe dnie po za domem przecież właśnie tutaj leczy więc czemu nie siedzi tutaj ? - pomyslał ale, zochował to dla siebie. Moje zamówienie - wymamrotał głośno ale gdyby nie sens tego co powiedzial można by powiedzieć że mówi do siebie nie do medyka. Miało być na dzisiaj prawda ? Więc przyszedłem się spytać czy jest szansa że je właśnie dzisiaj dostanę. - zapytał nie odrywając oczu od tekstu

Zamówienie, zamówienie... [zamyślił się] a zamówienie! wiesz miałem tyle rzeczy na głowie. Jutro ci je przyślę na miejsce koło południa.

Val tylko skłonił lekko głowę. Odwrócił się na pięcie i odszedł. Kierując się w strone "dzupli" Zamiego.

Dziupla Zamiego brudna jak zwykle. Nie tylko wewnątrz. Wszystkie okna równo obrośnięte pajęczynami i brudem zaschłym od paru lat nieczyszczenia. Wyglądała ,jak zwykle na nieużywaną ,jednak chłopcy wiedzieli lepiej.

Xari rozejrzał się w poszukiwaniu Zamiego, wiedząc, że może być gdzieś w okolicy. Następnie starał się podejść cicho do okna i wejrzał, jeśli mozna przez nie coś w środku zobaczyć. Nie widząc Zamiego, poszedł w stronę jego drzwi.

Zamiego nie było w środku. Drzwi lekko zaskrzypiały gdy je pchnął, aby otworzyć. zaczęło lekko padać. Weszli do środka i zaczeli się rozglądać.

Pierwsza myśl Xariego:
Podłoga - luźna klepka jak z tą mapą. Może pod łóżkiem?
I zaczał grzebać pod łóżkiem w poszukiwaniach

Xari po uważnym rozejrzeniu się nic nie znalazł (niepowodzenie testu na zauwarzenie). Chyba by trzeba było zacząć rozwalać podłogę. Pomyślał. Pod łóżkiem nie bylo ani śladu po kasie.

Mów jak chcesz powiedział Valentaine. Co do rozwalania podłogi . Najpierw sprawdzmy piwniece. Z szedł po starych sypiących sie kamiennych schodach ostrożnie i dziękował Shindarze że jest taki lekki. Kiedy wkońcu z szedł na dół, zaczął rozglądać się po piwnicy gorączkowo.

Xari został na parterze. Zamknął drzwi tak, by wyglądało że nikogo nie było, po czym stanął opierając się o ścianę, w jakimś kącie, niewidocznym z okna. Ubezpieczam tyły pomyślał. Zaraz sam tam zejde

Niestety Val nie przewidział jednego. Nie widział w ciemnościach(popraw jeżeli się mylę) , w piwnicy zdecydowanie było ciemno. Wiedział jedno coś w ciemności się poruszyło co go wystraszyło. (nieudany test na opanowanie) Wbiegł z powrotem na górę po schodach w poszukiwaniu jakiegoś źródła światła. Oglądając się co chwila za siebie. Nic nie ruszyło za nim ,więc w chwilę poczuł się pewniej. Jak tu sobie przyświecić w tym zrujnowanym domu jak nigdzie nie ma lamp. W sumie nie ma nic czym można by było oświetlić piwnicę. Xari tylko się dziwnie na niego spojrzał. Światło, potrzeba światła. rzucił w odpowiedzi na spojrzenie Val...

Hmm... odkup od kogoś lampę lub pochodnie [uśmiech] Od jakiegoś sąsiada po prostu. Troche nam zależy na czasie, chyba co? Tylko kup zapaloną, ja jeszcze poszukam tutaj. Mówiąc to, zaczął przyglądać się podłodze, szukać luźnych klepek w miejscach które ominął [czytaj wszędzie, tylko nie pod łóżkiem]

Xari bacznie sie przyglądał podłodze ,lecz znów nic nie znalazł(test na zauważenie 9- niepowodzenie). Chodził na czworaka po podłodze dokładnie ją przeszukując. nagle wyostrzyły mu się zmysły( test na zauważenie 4-powodzenie) poczuł zapach który musiał należeć do umarlaka nie wiedział skąd to wie ale wiedział. Pod ścianą zaraz koło szafy. Przyjrzał sie uważniej i nagle jakby kolory zmieniły barwę. Ujrzał wyraźnie ,że deski są tam obluzowane. Obluzowane i przycięte na rozmiar ,oraz zasypane piaskiem. Podniósł deski i zobaczył w workach brakującą kasę.

PIENIąDZE!! I to ile! zaczął fantazjować Xari. Ileż to możnaby za to kupić. Ileż to wyżyć jak pan na włościach! Tylko ten Zami. tutaj oblał go zimny pot [test na Opanowanie nie wyszedł] ale Zami na plecach... trzeba to oddać dla świetego spokoju. Może coś jeszcze sypnie za znalezienie tego wora..?

[czekam na Issira, może on mi troche rozsądku zabierze przy worze pełnym pieniędzy]

Xari ogólnie sie czuje dziwnie czuje zapach pieniędzy, czuje zapach wszystkiego wokoło. Val pachnie chociaż na niego nie patrzy. Za to Val ma bardzo dziwne wrażenie ,że jego kolega jest pokryty włosami i wącha coś w kącie. Ze strachu stanął i nie mógł się ruszać. Po paru minutach mu przeszło a Xari zaczynał się zmieniać z powrotem.

Xari pokręcił głową, jakby coś z niej chciał zrzucić, by rozjaśnić troche myśli.Co to było...? Popatrzył na Vala, który miał dość dziwną minę. No co? Znalazłem to, czego szukaliśmy. Proponuje to wynieść i zajść do karczmy. Tam pomyślimy co zrobić dalej. Z tymi słowami zasznurował worek w dziurze, by nie było widać co w nim jest, i wyjął go spod podłogi.

Usłyszeli szybkie kroki na końcu ulicy.

[W ogóle to super że ktoś na mnie czeka naprawde wrrr]

Do piwnicy! Ale już! - szepnął Val troche spanikowany. I zszedł do piwnicy czekając na to co zrobi Xari.

Xari zamknął na szybko schowek i poszedł szybko z workiem za Valem.

Ktoś przebiegł koło domu. Kroki ucichły w oddali. Coś znowu poruszyło się w ciemności piwnicy.

[Szeptem] Chodźmy stąd.

Tam coś jest! Chce to sprawdzić. Idź po jakąś lampe jesteś sprytniejszy szybciej przemkniesz nie zauważony niż ja. Jakby coś sie działo gwizdnij i uciekaj, - powiedział Val

Szeptem Chodź, nie mamy czasu. Musimy uchodzić. Nie wiem jak ty ale ja ide

Z tego wynika że, będe musiał tu wrócić sam - zaburczał pod nosem tak żeby Xari nie słyszał. No dobra idziemy - powiedział i skierował się w stronę drzwi. Wychylając lekko głowę za drzwi i rozglądając się po ulicy.

Wyszli z rudery Zamiego, wcześniej rozglądając się ukradkowo przez okna, po czym Xari wyszedł z domu z torbą na ramieniu. Poszli szybkim krokiem w stronę karczmy.

Kiedy weszli do karczmy Val przecisnął się przez wciąż spory tłum i usiadł zajmujac dwa ostatnie miejsca pzy barze. Czekając aż Warnal zwróci na niego uwagę.

Xari, gdy tylko wszedł do karczmy, zdjął worek z pleców i z nim w jednej ręce przeciskał się za Valem.
Trzeba wynająć stryszek. Dobra miejscówka do tego interesu.

Po wejściu do karczmy ujrzeli ,jak Warnal żegna swoich kupieckich gości wsypując pokaźną sumkę do sakiewki przyszytej we wnętrzu spodni. Jego nowy barman podawał gością napitki. Interes się widać rozkręcał. Warnal wrócił za ladę i widząc Xariego rzekł: Xari twoi ochroniarze się wczoraj świetnie spisali. Po cichu dwa bełty w plecy tym gnojkom wsadzili i wynieśli ich w jakieś zaciszne miejsce. Interes sie dzięki temu zaczął rozkręcać ,bo ludzie poczuli się pewniej i bezpieczniej. Będę musiał wykupić sąsiedni budynek i powiększyć Karczmę. Powiedział uradowany. O widze ze masz duży worek powiedział z uśmiechem chleb? Xari pokiwał głową To za chwilę. Mogę wynająć znowu stryszek? Pilnie go potrzebuje. Warnal się uważniej na niego spojrzał Wiesz cena moich pokoi ostatnio wzrosła więcej ludzi się tutaj zbiera. Za 7 blaszek od dzisiaj ci mogę go wypożyczać, co ty na to?

Xari gmera w sakiewce i wyjmuje jeden kamień ziemi - Trzymaj. Na 2 tygodnie z wyżywieniem. Dobrze?

[no worek duża sakwa]
No to w porządku Xari jeżeli tak powiedział uśmiechnięty karczmarz. Wziął Kamień nic nie pytając. Po chwili jednak zapytał coś jeszcze wam pomóc chłopaki? coś ciekawego się wydarzyło?

[Zigi - sakiewki swojej własnej, nie tej od zamiego!!! zresztą mówiłeś że to od zamiego to worek jest]

A dla mnie...hmm Jakiś kotlet i troche smarzonych ziemniaków do tego piwo korzenne. Gmera w sakiewce opróżniając ją niemal do końca i podaje Warnalowi. Będziemy na górze. Chodźmy na ten twój strych tu jest stanowczo za dużo ludzi.

Zanieść to wszystko wam na górę? Zbiera pieniądz i chowa pod ladę No jak się tak interes kręci że nawet dzieciaki sypią groszem to napewno sobie rozbuduje karczmę. Może nawet drugą dostawię.